چه کنیم تا برنج کاران شمال کشور زودتر ورشکسته شوند؟

0 605

برنج از جمله مواد اولیه­ ی غذای ما ایرانیان است. سال ها است که برنج جای خود را در کنار نان به عنوان منبع اصلی غذا در سفره­ ی ایرانیان باز کرده است. کشاورزان برنج کار با تلاش و رنج بسیار این محصول را هر سال علیرغم تمام مشکلات کم آبی، افزایش چندین برابری هزینه­ های کارگری، تورم تجهیزات کشاورزی، نهاده ها، سوء مدیریت ها و….هم چنان به کار گِل و آب مشغول­ اند.

در تمام سال هایی که در کنار کشاورزان عزیز و زحمت کش گیلانی از نزدیک با مشکلات کاشت، داشت و برداشت برنج آشنا شده­ ام؛ دیده ام که چگونه برای دست یابی به محصول خوب و با کیفیت تلاش می­کنند و مانند هر تولیدکننده­ اَی انتظارشان، تعیین قیمت مناسب و متعادل در پایان کار پرزحمت خویش هستند. اما سال هایی است که با دریغ و حسرت شاهد هستند که وزارت خانه­ ی ” کشاورزی”که باید پشتیبان تولید کننده­ ی محصولات این عرصه باشد، درست به هنگام فصل برداشت، بخشنامه، دستورالعملی یا اعلامیه­ ای مبنی بر… صادر می­کند که نتیجه آن تعیین قیمت ناعادلانه برای این غذای ملی است.

سال گذشته یک هفته پس از صدور بخشنامه­ ی وزیر محترم مبنی بر منع واردات برنج، با فشار واردکنندگان “عزیز” در کمال خونسردی، بخشنامه ابطال و لغو شد. اما امسال از همان ابتدا کار را به “کاردان” های واردات سپرده اند!

“مدیر کل دفتر صادرات و واردات وزارت صمت، مجوز واردات برنج را صادر کرد. به گزارش مهر، سعید عباس پور، مدیر کل دفتر ……مجوز واردات برنج را صادر کرده است. در نامه اَی که به امضای او رسیده، آمده است: “ممنوعیت فصلی واردات برنج لغو شد”

آری به همین سادگی و با یک امضای مدیر کل … پاسخ مناسب!!! درست در آغاز برداشت برنج یعنی نیمه مرداد به ما کشاورزان داده شد.

در حالی که با توجه به مشکل کم آبی مناطق مختلف کشور، شاهد مهاجرت هموطنان جنوبی، مرکزی، شرقی و غربی کشور به حاشیه­ ی دریای خزر هستیم و با این شرایط کشت، بسیاری واگذاری و فروش زمین های مزروعی و غیرمزروعی خود به این عزیزان مهاجر کرده اند.

در همین حال وزارت خانه های کشاورزی، بازرگانی و صنعت و…. همه ی آنان که متولیان تولیداند، با آسایش خیال مسوولیت های خود را بر زمین نهاده اند. انگار نه تولید مهم است و نه تولیدکننده ….

و ما کشاورزان مانده ایم با دغدغه های خود، با مهاجرت جوانان که دیگر میلی به کشاورزی ندارند، با واردات، با گرانی ها ….

اما تنها غیرت و همت مان است که هنوز، آری هنوز علیرغم تمام این بی حرمتی ها و بی عدالتی ها غذای مردمان این سرزمین را تهیه و تامین می کنیم.

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.