پرماکالچر

در جهانی که هر روز بیش از پیش با تضادهای عمیق دست و پنجه نرم می‌کند، شاهد پارادوکس تلخی هستیم: در اوج پیشرفت‌های علمی و تکنولوژیک، سیاره ما در آستانه بحرانی بی‌سابقه قرار گرفته است؛ تغییرات اقلیمی، تخریب بی‌محابای اکوسیستم‌های طبیعی، کاهش تنوع زیستی. منابع حیاتی، از آب‌های شیرین گرفته تا خاک‌های حاصلخیز، نه تنها در حال تهی شدن‌اند، بلکه با سرعت نگران‌کننده‌ای آلوده می‌شوند؛ میراثی از هوای آلوده، سوء مدیریت پسماندها، رواناب‌های سمی کشاورزی و صنعتی و تخریب ساختار خاک ناشی از روش‌های ناپایدار کشاورزی و دامپروری.…