وزارت راه و شهرسازی دولت چهاردهم همگام با سیاست‌های دولت سیزدهم بدون اینکه راهکاری برای برون رفت از ابربحران‌های محیط‌زیستی پیدا کند، همچنان برنامه‌های بلندپروازانه‌ای مانند سکونت 20 میلیون نفری و ترویج بلندمرتبه‌سازی در شمال به خصوص در گیلان را در سر می‌پروراند.
در همین راستا، سرپرست اداره کل راه و شهرسازی گیلان، روز گذشته از تهیه برنامه یکپارچه بلندمرتبه سازی در استان خبر داد. «محمدمهدی علیزاده» سرپرست اداره کل راه و شهرسازی گیلان، عنوان کرده است: این اداره کل در نظر دارد به منظور مواجهه صحیح و اصولی با موضوع در قالب یک برنامه یکپارچه و همه جانبه نگر، نسبت به شناسایی و امکان سنجی برای پهنه‌های مستعد بلندمرتبه‌سازی در سطح استان در قالب کاربری‌های مسکونی، گردشگری و پردیس‌های اداری اقدام کند.
استاندار گیلان نیز بهمن امسال با تاکید بر لزوم توجه به بلندمرتبه سازی در استان گفته بود: با توجه به اینکه زمین در گیلان محدود بوده و در عین حال ارزشمندترین دارایی مردم است، باید نگاه و تمرکز در استان بر بلندمرتبه‌سازی باشد و از فضای موجود استفاده مطلوبی شود.
دکتر«هادی حق شناس» مسئول ارشد گیلان در حالی از این موضع وزارت راه و شهرسازی استقبال کرده است که ماه گذشته در هشداری صریح گفته بود: حتما ظرف دو سه سال آینده تیتر یک خبرها در ایران جهان این می‌شود که «رشتی ها و انزلی چی‌ها در حال تَرکِ شهر هستند» چون تالاب از فاضلاب انسانی به مساحت ۲۰۰ میلیون متر مربع پر می شود و خبری از آب نیست و فقط با وزش یک نسیم مردم باید گردو غبارهای ناشی از انواع فاضلاب را استشمام کنند.
البته برنامه‌های متحورانه اینچنینی که وابسته به اعتبارات هنگفت و تامین زیرساخت‌های خدماتی است با سخنان اخیر فرزانه صادق مالواجرد، وزیر راه و شهرسازی کاملا متناقض است. وی روز گذشته از مشهود بودن ناترازی‌ها در کشور سخن گفت و افزود: دست‌های من بالاست. نقدینگی وزارت راه و شهرسازی صفر است. طلب اعتبار نکنید.
شرایط زیست محیطی فلات مرکزی ایران از خشکسالی گرفته تا فرونشست و چالش‌های محیط‌زیستی شرایطی خاص است و با توجه به گرایشات اجتماعی شکل گرفته در سالیان اخیر، روند مهاجرت‌ها و احداث خانه دوم در استان‌های شمالی گیلان و مازندران سیر صعودی پیدا کرده است. تحلیلگران حوزه‌های اجتماعی اعتقاد دارند در آینده نزدیک شاهد شدت‌گیری این روند خواهیم بود.
تغییر الگوی جمعیتی در برخی نقاط کشور در حالی مطرح می‌شود که اوایل سال گذشته زمانی که هنوز دولت رییسی اداره امور را برعهده داشت، روح‌الله اکبری؛ دستیار ویژه وزیر و دبیر قرارگاه مسکن وزارت راه و شهرسازی اعلام کرده بود: در افق ۲۵ ساله که از سال ۹۹ تا سال ۱۴۲۵ ترسیم شده می‌بایست حدود ۲۰ میلیون نفر در سواحل کشور از سواحل مَکُران گرفته تا سواحل دریای خزر ساکن شوند.
بحث داغ وزارت راه و شهرسازی، به خصوص در چند سال اخیر به کرات از تریبون‌های دولت‌های وقت شنیده شده و حتی دولت پزشکیان هم بر آن تاکید دارد، نگرانی های فراوانی را در خصوص چگونگی بارگذاری جمعیتی به لحاظ دست اندازی‌ها و تغییر کاربری گسترده اراضی زراعی، باغی و سایر عرصه‌های ارزشمند در پهنه سرزمینی استان‌هایی مانند گیلات ایجاد کرده است.
گیلان دهمین استان پرجمعیت و دومین استان پرجمعیت شمال ایران پس از استان مازندران است که از حیث تراکم جمعیت جایگاه سوم را در ایران در اختیار دارد. بدون شک تبعات زیست محیطی و فرهنگی-اجتماعی برنامه‌هایی نظیر بلندمرتبه‌سازی و زمینه‌سازی برای سکونت جمعیت 20 میلیونی در چنین پهنه‌ای بسیار وسیع خواهد بود.
اگر از وجود زیرساخت‌هایی مانند راه و بهداشت و درمان که گیلان در آن‌ها از محرومیت شدیدی رنج می‌برد بگذریم، چگونگی تامین آب شرب و خدمات جمعیت هدف و مدیریت پسماندها از دیگر موضوعات پیچیده‌ای است که با چنین برنامه‌هایی برای گسیل جمعیت به گیلان، پتانسیل تبدیل به ابربحران را خواهند داشت. گیلان همین حالا هم در مدیریت پسماند و فاضلاب بر لبه تیغ حرکت می‌کند. کارهای نکرده در این بخش‌ها سر به فلک کشیده‌اند. استانی که دیگر تحمل این را ندارد تا به پهنه آزمایشگاهی مسئولان و برنامه‌های آنان تبدیل شود.
نظرات بسته شده است.