پروژههای احیای تالاب انزلی در قالب برنامه میان مدت هفت ساله از سال ۱۳۹۹ تا ۱۴۰۵ تدوین شده است.
«ساسان کفایی » مدیرکل حفاظت محیط زیست گیلان با اعلام این خبر به ایرنا گفت: ابعاد مدیریت احیای تالاب از جمله مدیریت فاضلاب، پسماند، حفاظت از اکوسیستم، مدیریت رسوبات حوزه آبخیز، پایش تالاب، فعالیتهای اکوتوریستی، برنامههای آموزشی و ارتقای فرهنگ زیست محیطی در قالب ۱۰ کد پروژه تعریف شده است. این عناوین از پروژهها درقالب برنامهی میان مدت هفت ساله تدوین شده و پس از تأیید نهایی در ستاد ملی هماهنگی مدیریت احیای تالابهای کشور در دستور کار دستگاهها و ادارات استان برای اجرایی شدن قرار میگیرد.
کفایی با بیان اینکه با تمام توان نفس تازهای به ستاد احیای تالاب انزلی دمیده شده است، اظهار داشت : با اعتقاد به خرد جمعی و کار تیمی در حل مشکلات زیست محیطی، کارگروههای هفت گانهای در زیرگروه دبیرخانه احیای تالاب انزلی شکل گرفته که با حضور دستگاههای متولی گامهای مؤثری در راستای حفاظت و احیای تالاب انجام میشود.
وی تالاب انزلی را تالابی با ارزش جهانی دانست و گفت: این تالاب و جنگلهای هیرکانی که ثبت جهانی شده متعلق به همه مردم جهان است و این موضوعات باید موجب دغدغه بیشتر در حفظ و احیا باشد.
پیشتر نیز «مسعود باقرزاده کریمی» مدیرکل دفتر حفاظت و احیای تالابها سازمان حفاظت محیط زیست کشور از اجرایی شدن طرح احیای تالاب انزلی با رویکرد زیست بومی ازسال ۱۴۰۰ تا ۱۴۱۰ خبرداده بود. وی استفاده از رویکردهای بومی و نگاه فرابخشی به مقوله تالاب انزلی و مشارکن ذینفعان را اولویت اصلی ستاد ملی تالابها در راستای احیای تالاب انزلی عنوان کرده بود.
گیلان دارای بیش از ۳۰ هزار هکتار پهنه تالابی است که افزون بر ۲۴ هزار هکتار آن ۸۰ درصد در قالب سه تالاب (انزلی، امیرکلایه و بوجاق) تحت عنوان کنوانسیون رامسر به ثبت رسیده است. تالاب انزلی نیز بعنوان یکی از زیست بومهای ارزشمند جهان، مهار کننده سیلهای ویرانگر، تعدیل کننده آب و هوای منطقه و زیستگاه گونههای زیادی از آبزیان، پرندگان و گیاهان سال ۱۳۵۴ در فهرست تالابهای بین المللی رامسر به ثبت رسید.
فاضلابهای صنعتی، خانگی، بیمارستانی، ضایعات کشتارگاهی، سموم کشاورزی، پسماندها و نخالهها، گیاهان مهاجمی چون آزولا و سنبل آبی، تصرف اراضی و ساخت و ساز در حریم تالاب، آتش زدن نیزارها با هدف تصرف، ورود رسوبات از رودخانهها و انتقال آلودگی از دریا و کاهش میزان آب موجود، حیات تالاب انزلی را به شدت به خطرانداخته است. این معضلات تالاب انزلی را سال ۱۹۹۳ در فهرست تالابهای در معرض خطر (مونترو) قرار داد.