تعداد بیماران رضوانشهری به ۴۰۰ نفر افزایش پیدا کرد
تداوم مسموميت سريالي مردم در سایه سکوت مسئولان؛
با گذشت چند روز از ماجرای مسمومیت مردم رضوانشهر که تعداد آن‌ها تا این لحظه به ۴۰۰ نفر رسیده، هنوز علت دقیق این قضیه مشخص نشده است. دانشگاه علوم پزشکی در ابتدا مصرف آب شرب آلوده را دلیل این مسمومیت‌ها ذکر کرد که بلافاصله با تکذیب قاطع شرکت آبفا مواجه شد. با اینکه موج مسمومیت‌ها بالاست هیچ خبری از مدیریت بحران نیست و دستگاه‌های مسئول که وظیفه‌شان شناخت دقیق بیماری و بازگو کردن علل آن برای محافظت از جان مردم است همچنان سکوت اختیار کرده و جوابی برای افکار عمومی ندارند.
۸ تیر همزمان با برگزاری انتخابات چهاردهمین دوره ریاست جمهوری، صدها نفر در غرب گیلان، شهرستان رضوانشهر به صورت دست جمعی و به دلیلی ناشناخته و عجیب دچار مسمومیت شده و راهی بیمارستان شدند. دانشگاه علوم پزشکی در ابتدا تعداد این افراد را که با علایمی نظیر تهوع، استفراغ، درد بدن و سوزش معده به بیمارستان مراجعه کرده بودند ۹۰ نفر اعلام کرد اما یک روز بعد از حادثه به نقل از آشوبی رییس دانشگاه علوم پزشکی گیلان، شمار بیماران ۲۶۰ نفر اعلام شد. حال آنکه بعد از سه روز این آمار به حدود ۴۰۰ نفر افزایش پیدا کرد.
دانشگاه علوم پزشکی در ابتدا با شتابزدگی مصرف آب آلوده را علت این مسمومیت اعلام کرد و به مردم اطمینان خاطر داد بررسی اپیدمیولوژیک و سنجش آب شرب شهرستان رضوانشهر در دست انجام است. در واکنش به انتشار این خبر، شرکت آب و فاضلاب گیلان، نیز هرگونه آلوده بودن آب شهری در رضوانشهر را تکذیب کرد. پس از تکذیبیه شرکت آبفا، مردم منطقه عوامل مختلفی برای علل این مسمومیت‌ها عنوان کردند؛ از سم کشاورزی گرفته تا ورود فاضلاب به آب شرب و مصرف گیلاس مسموم.
بیش از سه روز از مسمومیت دست جمعی مردم رضوانشهر می‌گذرد و نهادهایی که باید در این رابطه اطلاع‌رسانی کرده و علل آن را شفاف‌سازی کنند سکوت اختیار کرده‌اند و گزارشی رسمی از سوی آنان درخصوص چرایی علت این مسمومیت‌ها ارائه نشده است.
با این حال گمانه‌زنی‌ها در مورد مسمومیت ۴۰۰ نفر از مردم رضوانشهر افزایش پیدا کرده، به گفته تعدادی از مردم محلی در جریان این اتفاق، کادر درمانی تنها به تزریق سرم اکتفا کرده‌اند و بر روی بیماران مراجعه کننده به بیمارستان، آزمایش خاصی انجام ندادند تا مشخص شود واقعا چه اتفاقی برای آنان افتاده است. یکی دیگر از مراجعان بیمار هم می‌گوید آزمایشاتی بر روی وی انجام شده اما با وجود پیگیری‌هایش و به دلایلی نامعلوم، نتیجه آزمایشات اعلام نمی‌شود.
در مجموع شاید بتوان گفت اتفاقی که در رضوانشهر به وقوع پیوست و یا سایر اتفاقات مشابه آن، مانند آینه‌ای‌ست که عمق ضعف سیستم‌های داخلی جهت پیشگیری و ارزیابی ریسک را آشکار می‌سازد. در حال حاضر سازمان مرجعی بر عملکرد آبفا و بسیاری از سازمان‌های دیگه از جمله دانشگاه علوم پزشکی نظارت نمی‌کند. در کنار فقدان تجهیزات پرتابل قوی، آزمایشگاه توسعه یافته‌ای هم برای سم‌شناسی، میکروب‌شناسی پیشرفته و شناسایی شاخص‌های ویروسی آب وجود ندارد تا در چنین مواقعی سریعا وارد عمل شود.
از طرفی کمتر کسی است که درباره کوه صد متری زباله در لندفیل سراوان اطلاعاتی نداشته باشد. سال‌هاست شیرابه سمی در آب‌های زیرزمینی و آب شرب مردم گیلان نفوذ پیدا کرده و خطرات بهداشتی و زیست محیطی بیشتر از هر زمان دیگری این استان را تهدید می‌کند. ابتلا به سرطان و انواع بیماری‌های روده‌ای و معده در گیلان افزایش پیدا کرده و هنوز اعلان قرمزی برای حفاظت از جان مردم در رابطه با این خطرات وحشتناک صادر نشده است.
در این وضعیت مسئولان و دستگاه‌های ذیربط تنها به اجرای پروژه‌های ناقص و صدور هشدارهای خفیف بسنده کرده‌اند و با تاخیر در ارائه گزارشات و آمارها و حتی کتمان کردن آن، برای قطع این چرخه اقدام خاصی انجام نمی‌دهند. مسمومیت دست جمعی ۴۰۰ نفر از مردم رضوانشهر و امتناع از افشای دلیل این امر بار دیگر این فرضیه را در اذهان عمومی زنده کرد که همچنان قرار است سلامت عمومی قربانی برخی مصلحت‌ها شود.
نظرات بسته شده است.