«محمد کهنسال» کنشگر محیط زیست گفت: نفس تالاب به شماره افتاده و سرنوشت غمناکی در انتظار این تالاب بین‌المللی است. دور نیست روزی که بشنویم تالاب انزلی مرد!
«محمد کهنسال» فعال محیط زیستی در گفت‌وگو با «اعتماد» معتقد است؛ تالاب انزلی تقریبا با هر تهدید یا آسیبی که در کتب مرجع برای تالاب‌ها لیست شده، مواجه است. می‌توان گفت نفس تالاب به شماره افتاده و سرنوشت غمناکی در انتظار این تالاب بین‌المللی است. همان‌طور که حالا دریاچه ارومیه در حالت احتضار است، دور نیست روزی که تالاب انزلی هم خشک شود و از آن تنها عکسی در آلبوم‌ها باقی بماند.
فعال محیط زیست بندرانزلی در خصوص تهدیدعقب‌نشینی دریای خزر برای تالاب انزلی افزود:« درحال حاضر بحث پسروی تراز دریاچه کاسپین مهم‌ترین تهدید و معضلی است که به آن پرداخته نشده و هیچ توجهی هم تاکنون به آن نشده است.
کهنسال اضافه کرد:« با پسروی وقتی تراز آب در کاسپین و به محض شروع بارندگی، آب شیرین از رودخانه‌ها به تالاب می‌رود و چون آب دریا پایین‌تر است به سرعت طول تالاب را طی می‌کند و در دریا تخلیه می‌شود اما وقتی آب شور بالا باشد مانند یک سد در مقابل خروح آب شیرین به دریا را می‌گیرد. آب شیرینی که در تالاب می‌ماند، به فاضلاب‌هایی که در تالاب به پالایش و پاکسازی تالاب کمک می‌کنند اما وقتی سرعت ورود و خروج آب در تالاب زیاد باشد دیگر تاثیر گذشته را ندارد.»
کهنسال با اشاره به حجم بالای ورود فاضلاب شهرهای رشت و انزلی و سرریز شدن فاضلابهای صنعتی و بیمارستانی در کنار شیرابه و پسماند به تالاب انزلی به رها شدن پروژه ایجاد تصفیه خانه از سوی بانک جهانی اشاره کرد و افزود: ۲۰ سال پیش قرار بود بانک جهانی برای ایجاد تصفیه‌خانه در ۶ شهر کشور وام بدهد. انزلی و رشت هم دو شهر استان گیلان بودند که در این طرح دیده شده بودند. از یک مقطعی تحریم‌ها و مسائل سیاسی باعث توقف اختصاص بودجه از بانک جهانی برای سیستم فاضلاب این شهرها شد.
حال این سوال که مطرح می‌شود که چرا حاکمیت با توقف این پروژه فکری برای تکمیل آن نکرد؟ باید پرسید چرا حاکمیت تلاش نکرد با تامین بودجه و اعتبارات این پروژه را که بخشی از آن به قیمت از بین رفتن محیط زیست بوده به پایان برساند؟
رییس کمیسیون محیط زیست انجمن طرفداران توسعه انزلی، معضل دیگر را رسوباتی می‌داند که حاصل فرسایش خاک است؛ ماحصل فرسایشی که به واسطه جنگل‌تراشی‌های گسترده توسط ۱۱ رودخانه منتهی به تالاب در آن تخلیه می‌شود؛ رسوباتی که با برهم کنشی با فاضلاب موجود در تالاب به فعل و انفعالات شیمیایی خطرناکی در این تالاب ارزشمند می‌شوند. اینجا باید به ذی‌نفعان تالاب برسیم کسانی که یکی از عوامل تهدیدکننده حیات تالاب هستند، افرادی که به واسطه فقر یا طمع هم به جان مراتع افتاده‌اند و هم با آتش زدن عرصه‌های نزدیک به تالاب سعی در گسترش زمین‌ها زراعی خود دارند.
محمد کهنسال با اشاره به مرگ دریاچه ارومیه و سرنوشت تالاب‌هایی مانند بختگان در استان فارس یا خشک شدن تالاب گاوخونی، از دست رفتن تالاب انزلی را دور از ذهن ندانست و با تاکید به اینکه کاهش تراز دریاچه کاسپین یک موضوع فراملی است اظهار کرد:انتظار او و دیگر فعالان و دلسوزان محیط زیست ازمسؤولان این است که تا کار از کار نگذشته مشکلات داخلی تهدیدکننده تالاب را کنترل کنند.
وی اضافه کرد:«دو موضوع به روند نابودی تالاب سرعت می‌بخشد؛ یکی پایین آمدن تراز دریاچه کاسپین و دیگری کاهش بارندگی بر اثر تغییر اقیلم است. این دو اگر روند بدی داشته باشند شاید در ۵ سال آینده تالاب به جای یک تالاب یکپارچه تبدیل شود به چند چاله که در آن آب جمع می‌شود و اگر باران شدیدی بیاید کمی به هم وصل بشوند و دوباره بعد از تبخیر آب از هم جدا شوند.»
