سید امیر حسین علوی شهردار سابق رشت، پس از ابلاغ حکم دیوان عدالت اداری که مبنی بر برکناری رسمی اش بود، در تاریخ ۲ اسفند ۱۴۰۱ مطلبی تحت عنوان «خداحافظی از خاطرات و تجربیات معنا ندارد» در شماره ۶۲۰۰ روزنامه گیلان امروز،خطاب به همکاران در مجموعه شهرداری و مردم رشت نوشته است. در این مطلب که پیام شهردار اسبق رشت است را می‌توان دلگویه و دلنوشته‌ای از وی دانست که در پایان این یادداشت نیز به برخی از فعالیتها درحوزه‌های مختلف وظیفه‌ای شهرداری در دوره تصدی خود بسنده کرده است.
درابتدای این یادداشت علوی به تجربه خود در زمینه مدیریت شهری(بدنه اجرایی)دردوره‌های شورایی؛ چهارم، پنجم و ششم اشاره دارد. از این حیث که در طی این بیش از ۸ سال، علوی در مدیریت شهری تجربیات مختلفی را کسب کرده، نمی‌توان به سادگی گذشت. علوی با توان آرای مردمی در این سالها چه از لحاظ سیاسی، نظارتی و مدیریتی در سطح شهر به یکمرتبه توانست جایگاه خوبی را در سطح مرکز استان بیابد و با این فرصت پله‌های ترقی را بپیماید. تا آنجا که در دوره شورایی پنجم با نزدیک شدن به انتخابات مجلس شورای اسلامی قصد داشت با استعفا از جایگاه نمایندگی مردم در شورای شهر خود را برای شرکت در انتخابات مجلس محک بزند اما اقبال بَد و همچنین عدم همکاری همکارانش در شورای پنجم؛ دستان وی را از این آزمون کوتاه کرد.
همه ابزارها فراهم بود تا بتوانید بستر حضورافراد شایسته را شما برای اولین بار در این شهر البته (با استناد به گفته خودتان) گرد آورید. چرا در طول دوران مدیریت شما بر مسند بدنه اجرایی مدیریت شهری هیچ گونه ریل گذاری برای جذب نیروهای متخصص صورت نگرفته است؟
علوی در یادداشت منتشر شده در روزنامه گیلان امروز نوشته است: “آنچه که امروز مانع رسیدن رشت به جایگاه واقعی خود شده عدم حضور فراگیر افراد شایسته در جایگاه‌های مختلف مدیریتی استان است”. اما پرسش ما اینست: پس از حضور وی در جایگاه شهردار رشت؛ چه اقدام مؤثری برای جذب نیروهای متخصص و شایسته صورت گرفته است؟ آقای علوی بنا به گفته شما یک دهه از عمر خود را در مدیریت شهری گذرانده اید. همانطور که همکارانتان در شورای پنجم جلسات شورا را از حد نصاب انداخته تا از استعفا و حضورتان در انتخابات مجلس با تاکتیک شورایی جلوگیری کنند.
در بخش دیگر این یادداشت ایشان نوشته :”در اوج بحرانهای دست ساز محلی توسط محتاجان مال و مکنت تلاش کردیم تا در مسیر درست گام برداریم و اصلاحات ممکن درون سازمانی و درون شهری را عملیاتی کنیم” آقای علوی کدام اصلاحات و چه اصلاحاتی؟ با استناد به گفته شما اصلاحاتی که مسیر رشد و تعالی شهر را فراهم می‌آورد! پس چرا وضعیت شهر به همان گونه است که قبل از شما نیز بوده؟
همکاران شما در شورای ششم این فرصت را دادند تا در اواخر دهه‌ی مدیریت شهری تان؛ سمت شهردار رشت را نیز به کارنامه خود بیافزایید و با کمک تجربه هشت سال شورایی، عملکرد خوبی را در سطح شهر داشته باشید. همه ابزارها فراهم بود تا بتوانید بستر حضورافراد شایسته را شما برای اولین بار در این شهر البته (با استناد به گفته خودتان) گرد آورید. چرا در طول دوران مدیریت شما بر مسند بدنه اجرایی مدیریت شهری هیچ گونه ریل گذاری برای جذب نیروهای متخصص صورت نگرفته است؟
شهردار سابق رشت در این یادداشت نوشته است: “طی یکسال گذشته تمام روح و جسم و فکرم در تلاش بود تا با پرداختن به زیرساختهای مهم توسعه شهری در قالب یک برنامه میان مدت و ریل گذاری توسعه متوازن و بلند مدت را سبب گردم” با استناد به این صحبتهای شما نیز خیلی برایمان جالب و حایز اهمیت است که بدانیم دقیقا طی این یکسال چه تلاشهایی صورت گرفته است؟ و چرا اینکه در سطوح مختلف اقشار جامعه شهری رشت این تلاشها دیده نمی‌شود؟
در بخش دیگر این یادداشت ایشان نوشته :”در اوج بحرانهای دست ساز محلی توسط محتاجان مال و مکنت تلاش کردیم تا در مسیر درست گام برداریم و اصلاحات ممکن درون سازمانی و درون شهری را عملیاتی کنیم” آقای علوی کدام اصلاحات و چه اصلاحاتی؟ با استناد به گفته شما اصلاحاتی که مسیر رشد و تعالی شهر را فراهم می‌آورد! پس چرا وضعیت شهر به همان گونه است که قبل از شما نیز بوده؟ تامین نیازهای شهروندان، تدبیر و تمهید برای توسعه شهر و اتخاذ تصمیماتی که مشکلات را در شهر به حداقل برساند نیازمند برنامه‌ای جامع، مدرن و مستمر است. شهرداری ارگانی است که عهده دار طیف وسیع و گسترده‌ای از فعالیتها و وظایف است. تعداد و حجم این فعالیتها ضرورت تهیه و تدوین برنامه‌های بلند مدت، میان مدت و کوتاه مدت را در این سازمان بزرگ و تخصصی مضاعف می‌کند.
شهردار سابق رشت در این یادداشت نوشته است: “طی یکسال گذشته تمام روح و جسم و فکرم در تلاش بود تا با پرداختن به زیرساختهای مهم توسعه شهری در قالب یک برنامه میان مدت و ریل گذاری توسعه متوازن و بلند مدت را سبب گردم” با استناد به این صحبتهای شما نیز خیلی برایمان جالب و حایز اهمیت است که بدانیم دقیقا طی این یکسال چه تلاشهایی صورت گرفته است؟ و چرا اینکه در سطوح مختلف اقشار جامعه شهری رشت این تلاشها دیده نمی‌شود؟
آقای علوی تعریف زیرساخت کاملا مشخص است. یکدسته از عوامل ساختاری بهم پیوسته که باعث بوجود آمدن ساختار شهری می‌شود. زیرساخت شهری بستر توسعه اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی است. همچنین زیرساخت شهری بر میزان پایداری شهر تاثیرگذار است. پیشرفت هر کشوری در گروِه تک تک شهرهای آن است. رفع موانع و معضلات و ایجاد فرصت توسعه برای شهر به اتفاق زیرساختهایی است که از قبل باید برنامه ریزی و اجرا شوند. زیرساخت به همراه توسعه بطور موازی و هماهنگ به سوی اهداف حرکت می‌کنند. بگونه‌ای که هرکدام از حرکت بایستند یا حرکت کندتری داشته باشند، توسعه نیز بدون شک از هدف خود دور خواهد شد.
ماده ۲۵ آئین نامه مالی شهرداری‌ها اشاره دارد: بودجه شهرداری می‌بایست بر اساس برنامه تنظیم گردد و ماده ۱۵ قانون نوسازی و عمران شهری نیز: برنامه عملیات نوسازی و عمران و اصلاحات شهر را برای مدت‌پنج سال بر اساس نقشه جامع شهر و در صورتی که فاقد نقشه جامع باشند بر اساس احتیاجات ضروری شهر و با رعایت اولویت آنها در حدود منابع‌مالی مقرر در این قانون و سایر امکانات مالی شهرداری تنظیم کرده و پس از تصویب انجمن شهر و تأیید وزارت کشور طرحهای مربوط را بر اساس آن اجرا کنند. بر اساس این دو ماده بهتر بود بجای اینکه برنامه میان مدت بیهوده که قابلیت اجرایی تمام و کمال را در دوره تصدی شما بر شهرداری رشت نداشت، بنا به مناطق شهرداری رشت و اولویتها؛ چندین برنامه کوتاه مدت (۵ ساله ) تهیه و تدوین می‌شد که هم پتانسیل اجرایی بالا داشت و هم مدیریت شما را بر سازمان شهرداری اینهمه با اما و اگر روبه رو نمی‌کرد.
آقای علوی در این یادداشت به ۳۷ بند از امورات انجام شده در دوره تصدی شما بر شهرداری اشاره کرده اید. بسیاری از این موارد مطروح از ادوار قبل نیز در دستور کار شهرداری رشت بوده است که صد البته باید خاطرتان باشد چون در ۸ سال گذشته در بدنه نظارتی مدیریت شهری سهیم بوده اید. بودجه ریزی عملیاتی با اختصاص هدفمند اعتبار به فعالیت‌های مختلف شهرداری ضمن شفاف سازی در توزیع منابع، امکان پایش عملیاتی و تسهیل دسترسی به نتایج تخصیص منابع را نیز فراهم می‌سازد
آقای علوی نوشته اید: “برای من که یک دهه عمر خود را در مدیریت شهری گذرانده‌ام پایان و خداحافظی از خاطرات و تجربیات گرانبهای آن معنایی ندارد و شاید آنرا آغاز فصل جدیدی بنامیم بهتر است” حالا که یک دهه عمر خود را در مدیریت شهری گذرانده اید. باید بگوییم: ای کاش هیچ گاه تصمیم بر این نقل مکان نمی‌کردید. جایگاه شما در بدنه نظارتی با آرای مردمی بوده که از تمامی مناطق به شما رأی داده و نه استیضاحی بود و نه برکناری! در آغاز فصل جدید بهتر است این را نیز به تجربیات و خاطرات خود بیافزایید: با استناد به نوشته شما:”اوج بحرانهای دست ساز محلی توسط محتاجان مال و مکنت” شاید بهتر بود در بدنه نظارتی مدیریت شهری(شورا)ادامه می‌دادید و در مقابل این بحرانهای دست ساز محلی قرار می‌گرفتید تا دیگر این شهر نیمه جان شاهد این روزها و فرصت سوزی‌ها نبود. هرچند شورای ششم نیز می‌توانست با استعفا و شهردار شدن شما موافقت نکند تا فرصت‌های سوخته این شهر بیش از یکسال دیگر در یک انتخاب و برکناری اشتباه بیش از این نسوزد.
