ما معماران کجا ایستاده‌ایم؟
زمانی که از وظایف ما، یعنی معماران و شهرسازان، سخن به میان می‌آید، در پس هر طراحی و مجوزی، سایه‌ی سنگین فاصله افتادن از روح زیست‌بوم خودنمایی می‌کند. ما شاهد ویرانی تدریجی و بی امان شمال ایران، از گیلان تا مازندران، هستیم. این تخریب دیگر یک خطای ساده نیست؛ یک تراژدی تمام‌عیار است که با توجیه‌های "توسعه" و "رشد" پوشانده می‌شود، یا با عبارات زیبایی چون "پایداری" بزک می‌شود. این‌ها تنها بازی با کلمات و یک امر نمایشی است و در پس آن، هیچ توسعه واقعی و متوازن و هیچ هم‌سویی با نیازهای بومی در کار نیست.
ما داشته‌های…