کلمات ماندهاند و عکسها
همهی آنها که میروند، داستانی از خویشتنِ خویش بر جای مینهند. داستان بودن آدمها بر زمین، یک وقتهایی در اتاقهای ذهن آنها که میشناختندشان حک میشود، و وقت دیگر مینشیند به جان کلماتِ نقش بسته بر سپیدناکی کاغذها و یا تاریکروشن عکسها؛ عکسها که تماشاگرانشان را میبرند به لحظهای که در خویش حبس کردهاند.
و اما آنچه اینک پیش روی شماست، تصاویری چند از فرازهای زندگی «احمد علیدوست» است. به دنیا که آمد، اسفند بود، اسفند ماه سال 1303 خورشیدی؛ و نگاهش گره خورد به رشتِ آن سالهای پرالتهاب. او نویسنده، روزنامهنگار، شاعر و…