بازرگانان گیلانی؛ تطمیع یا طعمه سیاسی؟
از شهریور 1320 به این سو، کشور آبستن اتفاقات بزرگ بود. دولت محمدعلی فروغی پس از تبعید رضاشاه، بخشی از التهابات ناشی از اشغال ایران از سوی نیروهای متفقین شوروی ـ انگلیس را با کیاست و تدبیر فرو نشاند. مخصوصا در نطق رای اعتماد از مجلس شورای ملی چنان چیره دست و ماهرانه سخن راند که آتش خشم نمایندگان فروکاست و مخصوصا آنجا که به مقاصد اشغالگران کشور پرداخت حاکی از اشراف او از نیت و اهداف آینده متفقین بود: «میآیند و میروند؛ حوایجی دارند و به ما کاری ندارند.» بدین ترتیب او در نبود رضاشاه زمانی سکان کشور را برعهده گرفت که در قحطی،…