حاشیه نشینی در رشت

حاشیه نشینی نه در ایران و در جهان یک پدیده نوظهور وخلق الساعه ای نیست. رخدادی است که آخرین بار در دهه 50 شمسی پس از اجرای شتابان اصلاحات ارضی در دهه 40 سیل گسترده ای از روستانشینان اقصی نقاط کشور را به حاشیه شهر تهران کشاند و پیامد آن در بهمن ماه سال 57 خود را به روشنی بروز داد. در سال های اخیر شهرهای چابهار، زاهدان، اهواز و مشهد بیش از همه شهرهای دیگر، در رشد و گسترش بی رویه حاشیه نشینی زبانزد عام و خاص بوده اند که شاید در بین دیگر شهرهای ایران کم نظیر باشند. برخی این پدیده نابهنجار و کریه شهری را یکی از متغیرهای تعیین…

از آن سالهایی که حاشیه نشینها در شهرهای بزرگ را به زاغه نشینی و زندگی درحلبی آبادها می شناختند خیلی گذشته است. درآن دوران حاشیه نشینان را مردمان روستایی تشکیل می‌دادند که به سودای زندگی بهتر و با فروش زمین های کشاورزی و دام، راهی شهرهای صنعتی و مراکز استانها می‌شدند تا فرصتهای برابر اجتماعی و اقتصادی با شهرنشینان نصیب شان شود. این افراد بدون رعایت نظام مقررات ساختمانی به ساخت مساکنی بدقواره و ناهمگون در تضاد با بافت شهری اقدام می‌کردند که به مثابه‌ی وصله‌ی ناجوری در حاشیه شهرهای بزرگ بود. اما به مرور زمان جنس حاشیه نشینی در…