دفن شدگان کرونا در گیلان

حدود دوماه بعد از فوت همسرم یکی از دوستانم دستش را روی شانه‌ام گذاشت و حس کردم چقدر این احساس ارزشمند است که دست یکی روی شانه‌ات باشد و بگوید «خدا به تو صبر دهد». این را با چشمانی اشکبار می‌گوید و غمی بی‌انتها در صورتش می‌نشیند. صدای پای ویروس تاج‌دار که به گوش رسید کسی گمان نمی‌کرد، سیاهی قدمش با رخت عزای انسان‌های بسیاری درهم تنیده شود. جان‌باختگان تا چند روز پیش از آن که میزبان چنین ویروسی باشند، همانند دیگران زندگی می‌کنند اما به ناگه درد و تب و لرز به تنشان راه می‌گیرد، نفس‌هاشان تنگ می‌شود و در آمد و رفت پزشکان و…