افزایش تقاضا برای نیروی کار خارجی در گیلان

طبق آخرین گزارش اداره کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی گیلان از وضعیت اشتغال استان، نرخ مشارکت اقتصادی در گیلان ۴۲ درصد برآورد شده است. این گزارش می‌افزاید؛ تعداد پرشماری از افراد علی‌رغم قرارگرفتن در سن اشتغال، تمایلی به ورود به بازار کار ندارند.

«علی لقمانی»، سرپرست اداره کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی گیلان، اخیرا اعلام کرده است: در حال حاضر کار برای کارگران ساده وجود دارد که عمدتاً جذب کارخانجات می‌شوند، اما بسیاری از فارغ‌التحصیلان استان همچنان بیکار هستند.

جدیدترین گزارش اداره کل تعاون گیلان همچنین نشان می‌دهد؛ تقاضا برای نیروی کار خارجی، چه ساده و چه ماهر، توسط واحدهای تولیدی افزایش پیدا کرده است، درحالی‌که استان فارغ‌التحصیلان بیکار زیادی دارد.

ساعت کاری زیاد در طول روز، عدم امنیت شغلی و سختی کار در مقابل دستمزد پایین از جمله دلایلی است که موجب شده نیروی کار تمایلی به حضور در واحدهای تولیدی و کارخانجات نداشته باشند. به همین دلیل تمایل برای بکارگیری نیروی کار خارجی افزایش پیدا کرده است.

در همین راستا حدودا سه ماه پیش بود که اداره کل تعاون گیلان اعلام کرد؛ ۳۴۲ نیروی کار تبعه خارجی غیرمجاز را در استان شناسایی کرده است.

با اینکه گفته می‌شود استفاده از نیروی کار اتباع خارجی در مراکزی مانند شهرداری‌ها خلاف قانون است اما در بسیاری از موارد مشاهده شده پیمانکاران خدمات شهری از جمله در شهرداری رشت، به خصوص در بخش‌های مختلف، از نیروی کار افغانی استفاده می‌کنند.

از طرفی تورم نیز به قدری بالا است که نیروی کار داخلی با حقوق‌های کارگری که در مقابل تورم 45 درصدی تنها 22 درصد در ابتدای سال 1403 افزایش پیدا کرد نمی‌توانند حداقل‌های معیشتی خود و خانواده‌شان را تامین کنند.

در این میان اما کارخانجات هم در بحران ارز، تامین مواد اولیه و ناترازی انرژی، به غیر از شکست در جذب نیروی کار، حتی نیروی کار ساده، شرایط دشواری را سپری می‌کنند. به گفته رئیس کانون کارفرمایی صنایع و حرف و عضو خانه صنعت گیلان، ۹۰ واحد تولیدی استان به دلیل بدهی بانکی تعطیل هستند.

کارشناسان اقتصادی معتقدند؛ اگر شرایط به همین صورت پیش برود بر تعداد کارخانجات ورشکسته استان افزوده خواهد شد. بررسی علل و عوامل ذکر شده با نگاهی اجمالی بر اعتصابات کارگری حاکیست؛ اقتصاد کشور در حالت کما قرار گرفته و بالطبع کاهش نرخ مشارکت اقتصادی و عدم استقبال نیروی کار داخلی برای کار کردن در بنگاه‌های تولیدی و کارخانجات به دلیل متغیرهای گسترده‌ای همچون دستمزد حداقلی، بحران معیشت و تورم شدید چندان هم تعجب برانگیز نیست.