روز جمعه، دور دوم انتخابات ریاست جمهوری درحالی برگزار میشود که دور اول انتخابات بر اساس آمار وزارت کشور با مشارکت ۴۰ درصدی، منجر به راهیابی مسعود پزشکیان و سعید جلیلی به دور بعدی انتخابات ریاست جمهوری شد. وزارت کشور همچنین میزان آرای باطله در دور اول را ۱.۰۵۶.۱۵۹ اعلام کرد که ۴.۳ درصد از آرای کل است.
اگرچه پس از تایید صلاحیت نامزدها،کمتر کسی گمان میکرد، مسعود پزشکیان تا این اندازه مدعی ظاهر شود و بتواند مچ دیگر نامزدهای اصولگرا را بخواباند. البته این امر به تنهایی خود او مقدر نشد و سایر اصلاحطلبان نیز بهخوبی توانستهاند انتخابات ۱۴۰۰ را به فراموشی بسپرند و با تلاشهای مضاعف سیاسی و رسانهای خود یکبار دیگر در آستانهی به دستگرفتن دولت باشند.
رسانههای نزدیک به اصلاحطلبان سعی در کسب آرای مرددین دارند و در این راستا تلاش میکنند. با اینحال آنچه این روزها در سطح خیابان و درمیان عموم مردم شاهد هستیم، همان شرایطی است که در دور اول انتخابات حاکم بود
اقبال رایهای خاموش
اگرچه در دور اول رایگیری، «مسعود پزشکیان» موفق به کسب آرای بیشتری شد اما بسیاری پیشبینی میکنند پس از حذف «محمدباقر قالیباف» از رقابتها، رایهای این نامزد اصولگرا به سبد آرای سعید جلیلی ریخته شده و این امر منجر به پیروزی او و کنار رفتن مسعود پزشکیان شود.
از همینرو، رسانههای نزدیک به اصلاحطلبان سعی در کسب آرای مرددین دارند و در این جهت تلاش میکنند. با اینحال آنچه این روزها در سطح خیابان و درمیان عموم مردم شاهد هستیم، همان شرایطی است که در دور اول انتخابات حاکم بود؛ در محافل عمومی که بحث انتخابات داغ است، اگرچه انگشتشمار، کسانی تمایل دارند به زعم خودشان به نامزد «بد» رای بدهند و از وخامت اوضاع بکاهند، اما نظرشان با مخالفت همهجانبهی سایرین همراه میشود.
با این تفاسیر میتوان گفت؛ اگرچه سعید جلیلی، آرای دیگر نامزد رقابتها را دارد، اما عموم مردم نیمنگاهی به مسعود پزشکیان دارند. آنها معتقدند؛ برخی اصلاحات اقتصادی دست کم منجر به کنترل برخی شاخصها از جمله تورم شود و از طرفی دیگر در مسائلی مانند حجاب و برخورد خشونتآمیز با زنان و تحریمها، همهی امیدواران به مسعود پزشکیان را نیز ناامید میکند.
در آن سوی رایهای خاموش، ۶۰ درصد آرایی به چشم میخورد که پیام خود را با صدایی رسا فریاد میزنند. آنچه از شبکههای اجتماعی، نظرسنجیها و گفتوگوهای عمومی برمیآید حاکمیت برای دور دوم انتخابات نباید به آمار بهتری دلخوش کند.
به اعتقاد بسیاری، سرنوشت کشور در جایی دیگر رقم میخورد. اگرچه این جملهای آشنا از سوی مخالفین حاکمیت است اما این روزها اشارهی این جمله به مناظره دونالد ترامپ و جو بایدن است. جایی که ترامپ پیروز مناظرهی اول لقب گرفت و بسیاری درصورت به قدرت رسیدن ترامپ هر رییسجمهوری را در کشور فاقد اثرگذاری میدانند.
در آن سوی آرای خاموش، ۶۰ درصد آرایی به چشم میخورد که پیام خود را با صدایی رسا فریاد میزنند. آنچه از شبکههای اجتماعی، نظرسنجیها و گفتوگوهای عمومی برمیآید حاکمیت برای دور دوم انتخابات نباید به آمار بهتری دلخوش کند.
از نزدیک
عموم افرادی که به تحریم انتخابات در دور اول پرداختند معتقدند؛ که اصلاح امور ممکن نیست و سطح مطالبات فراتر از برخی مطالبههای اقتصادی و سیاسی است و امید ازدسترفته باز نمیگردد.
وقتی از «نگار»، دانشجوی ۲۲ ساله دربارهی شرکت در انتخابات میپرسم، با تعجب مرا نگاه میکند و میگوید: «متاسفانه حتی به رای دادن فکر هم نمیکنم. با تمام اتفاقاتی که در این چند سال رخ داد نمیتوانم باور کنم که نتیجهی انتخابات سرنوشت من را رقم بزند.»
عموم افرادی که به تحریم انتخابات در دور اول پرداختند معتقدند؛ که اصلاح امور ممکن نیست و سطح مطالبات فراتر از برخی مطالبههای اقتصادی و سیاسی است و امید ازدسترفته باز نمیگردد.
بسیاری از کسانی که هنوز به شرکت در انتخابات شک دارند ممکن است با یک وعدهی رویایی دیگر از سوی دو نامزد بهکل زیر میز بزنند. این دقیقا همان چیزی است که «مصطفی» ۲۶ ساله به آن اشاره میکند. او میگوید: «سالهاست زیر فشارهای اقتصادی زندگی کردهام و تمام ابعاد زندگیام را تحت شعاع قرار داده است. کاری به سیاست ندارم و ممکن است در دور دوم انتخابات شرکت کنم اما دیگر از حرفهای تکراری خسته شدهام.»
«امیرحسین» در زمان انتخابات ۸۸ دانشجو بود. او در انتخابات ۹۲ شرکت کرد و در سال ۹۶ در ستاد حسن روحانی فعالیت داشت؛ اما این روزها او نظرش خیلی فرق میکند. او معتقد است؛ فاصلهی حاکمیت با مردم بسیار بیشتر از آنچه که بود شده است. او میگوید: «دیگر خواستههای من محدود به پیدا کردن کار، خرید خانه و ماشین نیست. معتقدم ده سال دیگر شرایطم درصورت ریاستجمهوری هر یک از دو نامزد یکسان خواهد بود.»
نظرات بسته شده است.