تصمیم عجیب گمرک در طبقه‌بندی چای به‌عنوان محصول پرآب، بار دیگر ضعف هماهنگی میان نهادهای تصمیم‌گیر را آشکار کرد. در حالی‌که چای گیلان و مازندران به‌صورت دیم کشت می‌شود و نقشی در مصرف بی‌رویه آب ندارد. این تصمیم که نگرانی چایکاران را در بر داشته می‌تواند صادرات را با رکود و کشاورزان را با زیان تازه‌ای روبه‌رو کند.
«مهرداد لاهوتی»، نماینده لنگرود در مجلس، در گفت‌وگویی، ضمن انتقاد از این تصمیم عنوان کرد: طبق بند «پ» ماده ۳۸ برنامه هفتم توسعه، محصولات پرآب که الگوی مصرف آب را رعایت نمی‌کنند، هنگام صادرات باید در سال اول نیم درصد و نهایتا دو و نیم درصد عوارض پرداخت کنند، اما متأسفانه گمرک، چای را نیز در فهرست این محصولات قرار داده است.
وی افزود: پیگیری‌هایی از وزارت جهاد کشاورزی انجام شد و وزارتخانه هم تاکید کرد این تصمیم اشتباه است و قول دادند هر چه زودتر موضوع اصلاح شود.
ایران یکی از ۱۰ کشور اول صادرکننده محصولات آب‌بر در دنیاست. ۱۲ محصول آب‌بر کشاورزی شامل؛ هندوانه، پرتقال، سیب، فلفل، سیب زمینی، خیار، گوجه فرنگی، طالبی و خربزه، پسته، انار و پیاز تازه است.
سال گذشته ۱۱ هزار تن چای ایرانی به ارزش ۱۵ میلیون دلار به کشورهای همسایه و اروپا صادر شد. روسیه اصلی‌ترین مقصد چای ایرانی است. در همین مدت ۴۱ هزار تن چای نیز با صرف ۲۰۰ میلیون دلار ارز مبادله‌ای وارد شده است.
سازمان چای اخیرا سطح زیر کشت چای در گیلان و مازندران را ۲۲ هزار هکتار اعلام کرده و گفته که این رقم در سال‌های گذشته حدود ۱۵ هزار هکتار بوده است. این درحالی است در فروردین ۱۳۹۹ سازمان چای این عدد را بیشتر از ۲۵ هزار هکتار اعلام کرده بود. ۹۰ درصد از باغات چای در گیلان و ۱۰ درصد در مازندران واقع شده است.
