در دوران کرونا از خود و خانواده‌شان گذشتند، با ایثار و جانفشانی از بیماران کرونایی مراقبت کردند و حتی در این راه تعدادی جان خود را از دست دادند.
در حالیکه از یک سو بسیاری از مسوولان وزارت بهداشت از کمبود پرستار دربیمارستانها و از سوی دیگر مهاجرت پرستاران خبر می‌دهند، به یکباره وزارت بهداشت تصمیم گرفت نیروهای طرحی بیمارستانها دیگر تمدید طرح نشوند. این اقدام امنیت شغلی ده ها هزار پرستار را به مخاطره انداخت و آنها را بیکار و خانه نشین کرد.
پرستاران طرحی در سخت‌ترین روزهای کرونایی کشور دست یاری وزارت بهداشت و درمان را فشردند و فشار مضاعفی را بر دوش کشیدند. اما با فروکش کردن کرونا، بیمارستانها و دانشگاههای علوم پزشکی درتصمیمی به تمدید طرح و اعلام نیاز آنها پایان دادند. بی آنکه ایثارگریشان طی کرونا به چشم وزارتخانه کارگر بیافتد.
در حالیکه از یک سو بسیاری از مسوولان وزارت بهداشت از کمبود پرستار در بیمارستانها و از سوی دیگر مهاجرت پرستاران خبر می‌دهند، به یکباره وزارت بهداشت تصمیم گرفت نیروهای طرحی بیمارستانها دیگر تمدید طرح نشوند. این اقدام امنیت شغلی ده ها هزار پرستار را به مخاطره انداخت و آنها را بیکار و خانه نشین کرد. بطوریکه به گفته «محمد میرزابیگی» رئیس کل سازمان نظام پرستاری کشور تعداد پرستاران طرحی بیمارستانهای دولتی بالغ بر ۱۷ هزار نفر است که در حال حاضر ۱۰ هزار نفر آنها بیکار شده اند. این درحالیست که روزهای گذشته معاون توسعه مدیریت و منابع وزارت بهداشت نیز از ۲۴۰ هزار پست خالی در این وزارتخانه بخصوص در کادر پرستاری کشور خبر داده است.
در کرونا حضور بی وقفه داشتیم اما سهمیه‌ای ها استخدام شدند
عدم نیاز و تمدید طرح پرستاران طرحی بیمارستانهای دولتی کشور در حالی اتفاق افتاده که سال گذشته با مصوبه مجلس و تایید هیات دولت مجوز استخدام و تبدیل وضعیت ایثارگران و نیروهای قراردادی ۸۹ روزه صادر شد. مصوبه ای که بیکاری، اعتراض و نگرانی پرستاران طرحی بیمارستانهای دولتی را به همراه داشت.
«سامره د » پرستار یکی از بیمارستانهای دولتی شرق گیلان به مرور می گوید: بعد از ۶ سال سابقه کار در بیمارستان دولتی و حضور مداوم در دوران کرونا، اکنون بیش از ۷ ماه است که بیکار و خانه نشین شده‌ام.
یک پرستار: در حال حاضر شاهد جذب پرستاران ۸۹ روزه که از اردیبهشت ۹۹ و دوران کرونا وارد بیمارستانها شدند هستیم، اما ما پرستاران طرحی با سابقه های چند ساله در خانه بیکاریم و متاسفانه دانشگاه علوم پزشکی و نمایندگان مجلس تلاشی برای جذب ما انجام ندادند.
این پرستار با اشاره به دوسال خدمت طرحی و ۴ سال تمدید طرح اجباری اظهار می‌کند: از اردیبهشت ۱۴۰۱ بیمارستان رسما پایان قرارداد و عدم نیاز من و تعدادی دیگر از همکاران که هر کدام ۶ الی ۷ سال سابقه داشتیم را به ما اعلام کرد. این درحالیست که از تیرماه ۱۳۹۵ پیوسته و بدون فاصله خدمت کردم. حتی از اسفند ۱۳۹۸ با شروع کرونا تا پایان پیکهای متعدد آن، بی وقفه در بیمارستان حضور داشتم اما به جای ما نیروهای سهمیه ایثارگران و ۸۹ روزه ها را استخدام کردند.
گناه ما چه بود که فرزند ایثارگران نبودیم. آیا خدمت فعالانه ما در دوران کرونا ایثارگری محسوب نمی‌شود؟ در حال حاضر کلیه همکاران سهیمه ای که بعد از ما به بیمارستان آمدند جذب شده اند.
او با گلایه از تصمیم وزارتخانه بهداشت در اعلام عدم نیاز به پرستاران طرحی می‌گوید: در حال حاضر پرستاران ۸۹ روزه که از اردیبهشت ۹۹ و دوران کرونا وارد بیمارستانها شدند جذب اما ما پرستاران طرحی با سابقه های چند ساله در خانه بیکار نشستیم. متاسفانه دانشگاه علوم پزشکی و نمایندگان مجلس تلاشی برای جذب ما انجام ندادند.
گناه ما چه بود که فرزند ایثارگران نبودیم
یکی دیگر از پرستاران طرحی و بیکار شده استان هم به مرور تاکید می کند: از خرداد ماه گذشته بعد از ۶ سال خدمت پایان طرح خوردم و خانه نشین شدم.
«مریم ف» با اشاره به حضور مستمر خود در پیکهای مختلف کرونا در بیمارستان می‌گوید: با داشتن فرزند کوچک علیرغم نبود امنیت شغلی در کنار بیماران کرونایی ماندم. اما متاسفانه در شرایط سخت اقتصادی ما را نخواستند و کسانی را استخدام کردند که سهمیه‌ای و شرکتی بودند و هیچ سابقه کاری نداشتند.
وی با گله مندی از بدقولی وزارتخانه در استخدام پرستاران طرحی اضافه می‌کند: گناه ما چه بود که فرزند ایثارگران نبودیم. آیا خدمت فعالانه ما در دوران کرونا ایثارگری محسوب نمی شود؟ در حال حاضر کلیه همکاران سهیمه ای که بعد از ما به بیمارستان آمدند جذب شده اند. حتی به شخصه شاهد بودم که یکی از همکاران با دو ماه سابقه طرحی به دلیل سهیمه ایثارگری جذب شد. این موضوع به هیچ عنوان مورد پذیرش ما نیست.
مریم تصمیم وزارتخانه در برگزاری آزمون استخدامی در آینده به منظور جذب پرستاران طرحی را عادلانه ندانسته و بیان می‌کند: با سابقه خدمت ۶ ساله ، جذب با آزمون را شایسته خود وهمکارانم نمی‌دانم.
علیرغم اینکه دولت بارها از کمبود پرستار در بیمارستانها خبر می دهد و مهاجرت پرستاران به بحران جدی در وزارتخانه بهداشت و درمان تبدیل شده حال این سوال مطرح می‌شود با وجود کمبود پرستار، چرا دولت از استخدام پرستاران طرحی خودداری می‌کند؟ چرا علیرغم حضور پرستاران طرحی، جذب پرستاران جدید از سایر مبادی کلید می‌خورد و این گروه از پرستاران نادیده انگاشته می‌شوند؟
تابستان گذشته بود که مدیر پرستاری دانشگاه علوم پزشکی گیلان از کمبود پرستار به مرور خبر داده و گفته بود: شاخص پرستار به تخت در گیلان حدود ۲.۵ (دو و نیم ) پرستار به ازای هر تخت بیمارستانی است، این شاخص با توجه به فعالیت ۲۴ ساعته پرستاران در سه شیفت بیمارستانهای تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی گیلان، یک و کمتر از میانگین جهانی است.
زاهد صفت از خدمت ۴۵۰۰ پرستار در ۲۵ بیمارستان دولتی استان خبر داده و افزوده بود: از سال گذشته حدود ۲۰۰ نفر از پرستاران با وضعیت ۸۹ روزه به وضعیت شرکتی تبدیل شدند. همچنین ۱۷۹ نفر در آزمون استخدامی سال ۹۹ و ۵۱۶ نفر با امتیاز ایثارگری در سال ۱۴۰۰ طبق دستورالعمل دولت تبدیل وضعیت به رسمی شدند.
آنچه که در این استخدام قابل توجه است اینکه پرستاران طرحی جایگاهی در این آمار ندارند.
جذب ایثارگران و خداحافظی با همکاران طرحی
در این رابطه «محمد حسین دلسوز» رییس نظام پرستاری شهرستان رشت به مرور می‌گوید: استخدام نیروهای جدید در اختیار وزارتخانه و دانشگاه علوم پزشکی است. سال گذشته تعدادی از این نیروها با استفاده از سهیمه ایثارگری و بدون آزمون استخدام شدند که موجب دلخوری شدید پرستاران طرحی شد.
وی با بیان اینکه تعداد جذب سهمیه ایثارگران در وزارتخانه بالغ بر ۶۷ هزار نفر است که چیزی حدود ۲۷ هزار نفر مربوط به جذب پرستاران است می‌افزاید: امسال هم این قانون ادامه پیدا کرده است. این درحالیست که در آزمون استخدامی سال ۹۹ نیز که ۳۰ هزار نفر جذب شد سهمیه گیلان حدود ۵۰۰ نفر بود.
رییس نظام پرستاری رشت با اشاره به جذب ۱۸۶ پرستار شرکتی خارج از دانشگاه علوم پزشکی اضافه می‌کند: متاسفانه بعد از جذب این نیروها با همکاران طرحی استان که در مجموع بیش از ۶ سال سابقه خدمت اجباری و تمدید طرح داشتند خداحافظی کردند. بطوریکه در فصل بهار ۹۶ نفر از همکاران خود را از دست دادیم و در فصل تابستان نیز طرح حدود ۱۰۰ نفر همکار دیگر تمدید نشد.
دلسوز از پیگیریهای مدیریت پرستاری دانشگاه علوم پزشکی و نظام پرستاری برای جذب پرستاران طرحی خبر می‌دهد و می‌گوید: دانشگاه علوم پزشکی به شدت پیگیر جذب همکاران است بخصوص اینکه این نیروها از امتیاز ویژه ای برای دوران کرونا برخوردارند.
وی با اشاره به اینکه در حال حاضر بالغ بر۱۴۰۰ نفر پرستار طرحی، ۵۰۰ الی ۶۰۰ نفر نیروی شرکتی و ۲۷۰۰ نفر پرستار رسمی در بیمارستانهای دولتی استان به خدمت مشغولند از طرح ساماندهی نیروهای شرکتی و برگزاری آزمون استخدامی وزارتخانه در آینده نزدیک خبر داد.
عدم موافقت برنامه و بودجه کشور با استخدام پرستاران طرحی
«طاهره زاهد صفت» مدیر پرستاری دانشگاه علوم پزشکی گیلان نیز با تاکید به تدوام کمبود کادر پرستاری در بیمارستانهای دولتی استان به مرور اظهار می کند: متاسفانه به دلیل کمبود بودجه و عدم موافقت سازمان مدیریت وبرنامه با تمدید طرح پرستاران بیمارستانهای دولتی، قادر به حفظ این همکاران نشدیم.این درحالیست که با توجه به توسعه تختهای بیمارستانی و مهاجرت پرستاران نیاز شدیدی در این بخش وجود دارد.
وی با تاکید به اینکه پرستاران طرحی استان بعد از پایان طرح ۴۲ ماهه دیگر تمدید طرح نشدند و این به معنی اخراج نیست از ارسال اسامی آنان به وزارت بهداشت خبر می‌دهد و می‌گوید: از دولت خواستیم این همکاران تحت پوشش شرکتی قرار بگیرند و جذب شوند.
او اضافه می‌کند: طرح این پرستاران هر ۶ ماه تمدید شد و به ۵ سال رسید که درنهایت برای وزارتخانه از حیث حقوقی مشکل ساز شد ودیگر قادر به تمدید طرح نشد.
زاهد صفت با بیان اینکه وزارت بهداشت تمایل با ادامه همکاری با پرستاران طرحی را دارد به دیدار با رییس جمهور و مکاتبات متعدد در این رابطه اشاره می‌کند و می‌افزاید: با توجه به کمبودی که در این بخش داریم وزارتخانه از بودجه لازم برای جذب این نیروها برخوردار نیست و به لحاظ اینکه سال گذشته ایثارگران و ۸۹ روزه ها جذب شدند فعلا بودجه برای جذب پرستاران طرحی وجود ندارد. از سوی دیگر پرستاران طرحی نیز تقاضا دارند بدون آزمون در خدمت باقی بمانند. در صورت استخدام و عدم موافقت برنامه و بودجه، ناتوانی در پرداخت حقوق این نیروها حاشیه ساز می شود.
مدیر پرستاری دانشگاه علوم پزشکی گیلان مهاجرت پرستاران کشور را سالانه ۲ هزار نفر اعلام کرد و گفت: این آمار درگیلان قابل توجه است.