بازیهای المپیک پاریس چند روز گذشته پایان یافته است. مبینا نعمتزاده یکی از افتخارآفرینان کاروان المپیک بود که توانست با کسب مدال برنز در رشته تکواندو بانوان مقام کسب کند.
با این حال وی هنگام مصاحبه در پاریس به خبرنگاران گفته است امسال با توجه به المپیک نتوانسته است کنکور بدهد. بنابراین تمایل دارد دانشگاهی وی را بدون آزمون جذب کند. از سوی دیگر دانشگاه تهران با اطلاعیهای اعلام کرد نعمتزاده میتواند در این دانشگاه مشغول به تحصیل شود.
بر اساس قوانین جاری کشور، قهرمانان المپیک میتوانند در رشته تربیت بدنی بدون کنکور جذب دانشگاهها شوند. اما دقایقی از این کنش و واکنش نگذشته بود که مبینا نعمتزاده بار دیگر اعلام کرد هدف وی نه رشته تربیتبدنی که پزشکی است و همیشه دوست داشته است پزشک شود.
اینجا بود که موجی از انتقادات در خصوص تحصیل وی در شبکههای اجتماعی به پا شد. منتقدان استفاده از رانت ورزشی برای رسیدن به نیت دیگری همچون تحصیل آن هم در رشته پزشکی را مردود و نامناسب دانستند و مثالهای بسیاری از دیگر قهرمانان المپیک در دنیا زدند که دست به چنین کاری نزدند.
از سوی دیگر موافقان هم اشاره به پزشکان سهمیهای و همینطور دیگر رشتههای دانشگاهی کردند که در معادلاتی ناعادلانه جای بسیاری از افراد پشت کنکوری و شایسته و محروم از امکانات یا رانت تحصیلی را میگیرند.
سال گذشته بود که رسانهها از تقلب ۱۰۰۰ داوطلب پزشکی، دندانپزشکی و داروسازی خبر دادند. همهی این افراد با تقلب و در واقع فاش شدن سوالات کنکور توانسته بودند در دانشگاههای برتر ایران پذیرفته شوند. این خبر موجی از انتقاد را در جامعه به راه انداخت اما سازمان سنجش اعلام کرد این افراد شناسایی و برخی از آنان مردود علمی شناخته شدند.
با این حال از سوی برخی کارشناسان حوزه مجلس اعلام شد، هم به علت زمانبر شدن احراز تقلب این افراد و هم مصوبه کمیسیون اصل ۹۰ مجلس که قانون کنکور را برای داوطلبان میداند نه دانشجویان، این افراد اجازه دارند ادامه تحصیل دهند و نمیتوان جلوی تحصیل آنها را گرفت. در واقع این افراد توانستند در بی شایستگی کامل صاحب کرسیهای برتر دانشگاهی شوند.
اگر چه بحث در خصوص کنکور بسیار است و بسیاری از کشورها ملاک ورود به دانشگاه را کنکور نمیدانند. با این حال بخش زیادی از ایرانیها در شبکههای مجازی از خاطرات تلخ کنکور و شکستها و یا پیروزیهای مشقت بار خود سخن گفتهاند. موضوع این است کلمهی «رانت» رانت است و هر شخصی چه قهرمان ملی باشد یا نباشد استفاده از آن برای دستیابی بدون زحمت به تحصیل یا پول و… چندان شایسته و مورد تایید جامعه نیست.
جامعه ایران حق دارد به دلیل شکستهای ناعادلانه و سالها نابود شدن بسیاری از زندگیها به علت قوانین غلط، یا درست اجرا نشدن قانون و یا عرف و… اکنون مطالبهگر باشد و از قهرمان ملی خود بخواهد که مانند دیگر قهرمانان که اخلاق را سرلوحه حرفه و کار خود کردهاند، مبینا نعمتزاده نیز چنین باشد و با تلاش و زحمت وارد رشته پزشکی شود.
رشتهای که سالها دانشجویان زیادی برای آن زحمت کشیدند و سختی اتمام ترم تحصیلی و سپس اخذ دوره تخصصی و گذراندن طرح و رزیدنتی و شیفتهای طولانی مدت را به جان خریدند. حالا قهرمانی پیدا شده که علیرغم همه شایستگیهای ورزشی، از مراجع دولتی میخواهد که کمکش کنند بدون کنکور در رشتهای مهم و تخصصی در دانشگاه پذیرفته شود.
موضوع مهم این است جامعه ایرانی سالهاست در مقابل تحصیل سهمیهای در دانشگاهها سکوت اختیار کرده اما اکنون خواهان این است که تحصیل در رشتههای دلبخواهی بدون تلاش و زحمت برای آن در بین ورزشکاران باب نشود و خشت اول این دیوار تا ثریا کج نرود.
نظرات بسته شده است.