درس‌های المپیک پاریس؛ آدم‌های درست در جای درست

43

المپیک ۲۰۲۴ پاریس با همه فراز و نشیب‌هایش بالاخره تمام شد تا چهار سال دیگر آتشش در لس آنجلس روشن گردد. کاروان ایران نیز اگرچه می‌توانست طلاهای بیشتری صید کند، اما با سه طلا و ۶ نقره و سه برنز، به کار خود خاتمه داد و بعد از المپیک ۲۰۱۲ لندن، بهترین نتیجه ادوار خود را گرفت.

طبق معمول، عمده مدال‌ها هم بر دوش رشته‌های کشتی و تکواندو بود و متاسفانه وزنه‌برداری، بدعهدی کرد و در این دوره مدالی کسب نکرد. در ادوار گذشته اغلب تک مدال‌های رشته دوومیدانی، تیراندازی و کاراته بود که به کمک ایران می‌آمد و باعث می‌شد کاروان ایران در رده‌بندی نهایی رتبه درخوری کسب کند.

اما در ۲۰۲۴ پاریس، نه تنها از این تک مدال‌ها خبری نبود، بلکه وزنه‌برداری هم که پای ثابت مدال‌آوری در اغلب دوره‌ها بود، در این دوره نتوانست مدالی بگیرد، اما در نهایت می‌بینیم باز هم کاروان ایران با درخشش فزاینده رشته‌های کشتی و تکواندو، مدال‌هایی کسب می‌کند که باعث شد ایران بعد از المپیک لندن بهترین نتیجه ادوار خود را بگیرد.

چرا تکواندو و کشتی، بخصوص کشتی فرنگی فراتر از انتظار ظاهر شدند؟ با نگاهی به رأس فدراسیون این رشته‌ها، می‌بینیم هادی ساعی پرافتخارترین المپین تاریخ ایران – با دو مدال طلا و یک برنز – در راس فدراسیون تکواندو و علیرضا دبیر کشتی‌گیری که بارها قهرمان جهان و قهرمان المپیک شده است در رأس فدراسیون کشتی ایستاده‌اند.

اینها به گونه‌ای از چهار سال پیش برای المپیک پاریس برنامه‌ریزی کرده‌اند که امروز می‌بینیم فدراسیون تکواندو از چهار سهمیه‌ای که داشته نهایت بهره‌برداری را کرده و چهار مدال (یک طلا و دو نقره و یک برنز) برای کشورمان به ارمغان اورده و علاوه بر ثبت صددرصدی کسب مدال توسط ورزشکاران اعزامی، یک رکورد جاودانه دیگر نیز ثبت کرده است و برای نخستین بار یک بانوی ورزشکار ایرانی (ناهید کیانی) موفق به کسب مدال نقره المپیک شده است.

البته پیشتر کیمیا علیزاده و در همین دوره مبینا نعمت‌زاده موفق به کسب مدال برنز المپیک شده بودند اما نقره نداشتیم.

از سوی دیگر علیرضا دبیر و یازده کشتی‌گیر اعزامی‌اش، توانستند هشت مدال (دو طلا چهار نقره و دو برنز) کسب کنند، در واقع حدود ۸۰ درصد کشتیگیرانی که اعزام شدند موفق به کسب مدال گشتند و این نیز یک موفقیت بزرگ برای کشتی ایران به شمار می رود.

اگرچه در لندن با کسب سه مدال طلا، مدال‌های کسب شده کشتی، خوش رنگ‌تر بود اما در پاریس تعداد مدال‌ها از هر دوره‌ای ارزشمند‌تر و بیشتر بوده است. موفقیت چشمگیر هادی ساعی و علیرضا دبیر در رأس فدراسیون‌های تکواندو و کشتی بی‌نظیر بود و دهان هر منتقدی را می‌بندد و تنها باید زبان به تحسین گشود، اما در اینجا لازم است فلش بکی به گذشته‌ای نه چندان دور بزنیم و دوره حضور این دو ورزشکار را در شورای شهر تهران مرور کنیم و ببینیم در انجا چه موفقیتی داشتند.

بلاشک شما نیز با نگارنده موافقید نه تنها موفقیتی در شورای شهر نداشتند بلکه با غصب یک جایگاه سیاسی اجتماعی مانع از حضور فرد محق‌تری بر ان صندلی شدند تا پایتخت ایران در برخی امور شهری دچار چالش شود.

امروز اما این افراد در جای درست خود قرار گرفته‌اند در صندلی‌ای که متعلق به آنهاست و چه زیبا که به خوبی از فرصت در اختیار، استفاده کرده‌اند و نه تنها خود بلکه ایران عزیز را در برهه‌ای که نه وزنه‌برداری‌اش سرحال بود و نه از تک مدال‌های سایر رشته‌ها خبری بود، با کسب مدال‌های خوش رنگ در المپیک ۲۰۲۴ صاحب کرامت کرده‌اند.

اینجاست که باید گفت آدم‌های اشتباهی نه تنها خود، بلکه سرنوشت یک جامعه را دچار تزلزل می‌کنند، بهتر است مدیران ظرفیت و پتانسیل خود را ارزیابی کنند و اگر علاقمند به مدیریت هستند در جای درست خود بنشینند و مدیریت کنند نه اینکه صندلی دیگری را غصب نمایند.

نظرات بسته شده است.