رودخانه سیاه‌درویشان، یکی از رودخانه‌های مهم گیلان، بار دیگر خشک شده است. این رودخانه که از سال‌های گذشته شاهد کاهش محسوس دبی آب در کل مسیر خود بوده، اکنون به‌طور کامل خشکیده است.
خشک شدن این رودخانه، که یکی از حوضه‌های اصلی آبریز تالاب انزلی است، موجب به‌خطر افتادن حدود ۱۷۰ هکتار از اراضی شالیزاری مجاور آن شده و این زمین‌ها به دلیل کمبود شدید آب در معرض سوختن و خشکی کامل قرار دارند.
با کاهش بارندگی‌ها و تداوم خشکسالی در کشور، زنگ خطر برای رودخانه‌ها و تالاب‌های حیاتی منطقه، از جمله تالاب انزلی، به صدا درآمده است. رودخانه‌های بسیاری در گیلان که به این تالاب و از آنجا به دریای خزر می‌ریزند، با کاهش نگران‌کننده دبی آب مواجه‌اند.
رودخانه سیاه‌درویشان در شهرستان صومعه‌سرا واقع شده و از تلاقی دو رودخانه گشت‌رودخان و قلعه‌رودخان شکل می‌گیرد. این رود پس از عبور از ایستگاه هیدرومتری لاکسار و گذر از روستای سیاه‌درویشان، به تالاب انزلی می‌ریزد.
در گیلان ۵۴ رشته رودخانه دائمی جریان دارد که ۱۰ رودخانه آن در شهرستان صومعه‌سرا واقع است. این رودخانه‌ها از ارتفاعات شهرستان‌های فومن و ماسال سرچشمه گرفته و در نهایت به رودخانه سیاه‌درویشان متصل می‌شوند.
کارشناسان محیط‌زیست معتقدند خشک شدن رودخانه‌هایی مانند سیاه‌درویشان، بیش از آن‌که نتیجه مستقیم خشکسالی باشد، حاصل برداشت‌های بی‌رویه، انحراف منابع آب، و ضعف جدی در مدیریت و تخصیص حقابه‌هاست.
در گیلانی که هنوز برخلاف بسیاری از نقاط ایران از نعمت بارش برخوردار است، وقتی رودخانه‌ای خشک می‌شود، باید پرسید: مسئول کیست؟
