در شرایط فعلی اقتصاد ایران، مذاکرات احتمالی بین ایران و ایالات متحده، چه در قالب احیای برجام و چه در شکل توافقات موقت یا موضعگیریهای دیپلماتیک، نقشی تعیینکننده در چشمانداز نرخ ارز، سطح تورم و انتظارات اقتصادی دارد.
هرگونه تغییر در فضای سیاسی بین دو کشور میتواند بازارها را در کوتاهمدت و بلندمدت تحت تاثیر قرار دهد.
سناریو ۱: نتیجه مثبت مذاکرات (توافق یا کاهش تنشها)
۱. کاهش انتظارات تورمی
• امید به کاهش تحریمها باعث افت انتظارات تورمی میشود.
• فعالان اقتصادی تصور میکنند شرایط واردات و تامین کالا بهتر میشود، که مانع از رشد شدید قیمتها خواهد شد.
2. افت نرخ ارز
• دسترسی بهتر به منابع ارزی خارجی، مانند درآمدهای نفتی، میتواند عرضه ارز در بازار آزاد را افزایش دهد.
• کاهش ریسک سیاسی باعث تقویت ارزش ریال نسبت به دلار میشود.
• در دورههای مشابه (مثلا بعد از توافق موقت ژنو ۲۰۱۳)، بازار ارز ایران افت شدید قیمت دلار را تجربه کرد.
3. کاهش تورم وارداتی
• کاهش نرخ ارز باعث میشود قیمت کالاهای وارداتی (به ویژه کالاهای اساسی، دارو، تجهیزات) کاهش یابد.
• تورم وارداتی که سهم قابل توجهی در تورم کل دارد، کنترل میشود.
4. بهبود فضای روانی کسبوکار و سرمایهگذاری
• باز شدن فضای بینالمللی، احتمال جذب سرمایه خارجی، و کاهش ریسکهای سیاسی، باعث بهبود وضعیت بورس، تولید، اشتغال و نهایتا ثبات نسبی قیمتی خواهد شد.
سناریو ۲: شکست مذاکرات یا افزایش تنشها
۱. تشدید انتظارات تورمی
• تشدید نااطمینانی، افزایش تحریمها یا اعمال فشارهای جدید باعث افزایش انتظارات تورمی میشود.
• مردم و فعالان اقتصادی تمایل بیشتری برای تبدیل ریال به ارز یا داراییهای غیرپولی پیدا میکنند.
2. جهش نرخ ارز
• کاهش شدید دسترسی به منابع ارزی (مانند دلارهای نفتی) و احتمال مسدود شدن داراییهای خارجی، فشار را بر بازار ارز افزایش میدهد.
• بازار آزاد ممکن است با شوکهای افزایشی قیمت دلار مواجه شود.
3. افزایش تورم وارداتی و هزینههای تولید
• افزایش نرخ ارز باعث میشود هزینه واردات کالاها و مواد اولیه بالا رود.
• شرکتهای تولیدی ناچار به افزایش قیمت نهایی محصولات میشوند، که موج دوم تورمی را به دنبال دارد.
4. فرار سرمایه و اختلال در بازار سرمایه
• افزایش تنشها باعث کاهش اعتماد سرمایهگذاران، افت بورس، رشد سوداگری در بازار طلا، ارز، خودرو و مسکن خواهد شد.
مذاکرات ایران و آمریکا فارغ از نتیجهی نهایی، اثری فوری بر انتظارات بازار دارد، که خود پیشزمینهای برای تغییرات واقعی در نرخ ارز و تورم است.
در شرایط کنونی، اقتصاد ایران بیش از پیش وابسته به تحولات ژئوپلیتیک شده و کوچکترین خبر از روند مذاکرات، میتواند محرکهای بزرگی در بازارها ایجاد کند.