در ابتدا کمی در خصوص اینکه شهر دوستدار کودک چه شهری است و چه شاخصههایی باعث میشود که این عنوان به آن اطلاق شود صحبت کنیم.
شهر دوستدار کودک در واقع شهری است که در آن خواستههای کودک در اولویت قرار گرفته و شرایط اجتماعی، فرهنگی و طراحی شهر همسو با نیازهای آنهاست.
همچنین حقوق کودکان در سیاستها، قوانین، برنامهها و بودجه منعکس میشود. رویکرد CFC شهر دوستدار کودک را به سمتی سوق میدهد که در آن کودکان نقش موثری در مورد شهر خود داشته باشند.
در این راستا یونیسف شاخصهایی را برای آن مطرح کرده است که بر طبق آن تامین حقوق کودکان در محوریت قرار دارد. این شهر مبتنی بر یک حاکمیت محلی است. برخورداری از امکانات اولیه مانند بهداشت مطلوب، تحصیل و آب سالم، محیطزیست سالم و مطلوب، ایمنی و امنیت، بازی، فضاهای شهری مناسب، مشارکت در خانواده و جامعه و حق تساوی از جمله حقوق کودک در شهر دوستدار کودک محسوب میشوند.
حال برای داشتن یک شهر دوستدار کودک با توجه به ساختار مدیریت شهری در شهرهای ما و تولیگری موضوعی سازمانها و ارگانهای مختلف، به فراخور موضوع نیازهای نامبرده میبایست توسط آنان تامین گردد.
به عنوان مثال مباحث بهداشت، سلامت و یا آموزش توسط نهادهای مربوطه مورد برنامهریزی کیفی و کمی قرار گیرد. این اقدامات میتواند گاه به صورت مستقل و گاه با همافزایی نهادهای مرتبط برنامهریزی شود.
از جمله اقدامات مهم دیگر در سطح شهر بهسازی، مناسبسازی و ایجاد فضاهای شهری مطلوب و همچنین ارائه خدمات شهری و اجتماعی متناسب با خواست و نیازهای کودکان در شهر است.
در این راستا ایجاد پارکها و زمینهای بازی مطابق استانداردهای مربوطه و همچنین برگزاری رویدادهای متنوع و اثرگذار از جمله اقداماتی است که میتواند شهرهایمان را به شهر دوستدار کودک ارتقا دهد.
در طراحی فضاهای مربوطه توجه به هریک از معیارها و زیرمعیارهای مرتبط با شهر دوستدار کودک نظیر توجه به کودکان با نیازهای ویژه، ارتقاء فعالیت های جمعی و مشارکتجویانه و توسعه آموزش اهمیت داشته و عنصر خلاقیت با طراحی و برنامهریزی خلاقانه، امکان و اثر متفاوتی را به شهر و کودکان آن عرضه خواهد کرد.
اجرای رویدادهای مختلف در قالب مسابقه و جشنواره نظیر جشنواره بازی از جمله اقداماتی است که میتواند اهداف متنوعی را برای جامعه هدف کودکان پوشش دهد.
شهر رشت و مدیریت شهری آن در زمینه برگزاری جشنوارهها و به صورت ویژه جشنواره بازی در گذشته اقدامات خوبی را رقم زده است، اما بعد از دوره کرونا با توجه به شرایط این اقدامات کم و یا کمرنگ شده است.
حال پیشنهاد میشود با توجه به اهمیت و میزان اثرگذاری، این موضوع توسط مسئولین امر مورد توجه ویژه قرار گیرد. با توجه به اینکه فضاهای شهری مناسبی نیز برای این موضوع در چند پارک شهری و همینطور فضای اجتماعی مجموعه میدان شهرداری وجود دارد، بستر فیزیکی نسبتا خوبی برای این امر در شهر فراهم است.
شهر رشت در سال های اخیر گام های مناسبی را برای تبدیل شدن به شهر دوستدار کودک برداشته است. این اتفاق اگرچه کمی آهسته اما خوشبختانه به نسبت پیوسته بوده است.
این مسیر از سال ۱۳۹۳ در شهرداری رشت برای اولین بار با تشکیل کارگروه شهر دوستدار کودک آغاز و پس از وقفههایی مجددا تحت ساختار اداری ادامه یافته و با مشارکت سایر نهادهای مرتبط در شهر و ارائه گزارش اقدامات، کاندید شهر دوستدار کودک بوده است.
فراتر از جذابیت کسب این برند برای مسئولین امر، فعل آن برای کودکان این شهر میباشد. بنابراین بهترین اتفاق همدلی و عزم جدی برای طی این مسیر توسط کلیه سازمانها، نهادها و بخش خصوصی موثر بر آن، با توجه و برنامهریزی ویژه به شاخصههای آن و لحاظ این رویکرد در برنامهریزیها است. این مسیر همواره ادامه داشته و نقطه پایانی نخواهد داشت.
به یاد داشته باشیم که شهری که مطلوب کودکان آن باشد، قطعا برای بزرگسالان و کلیه اقشار آن مطلوب خواهد بود. با امید رشت، شهری دوستدار کودک.
« دکتری شهرسازی»
نظرات بسته شده است.