چند روز اخیر تعدادی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی شروع به مصاحبه، سخنرانی در صحن علنی و اعلام برائت نسبت به مردم معترض کرده‌اند.
جز عده‌ای بسیار معدود، تعداد زیادی از آنان از جمله نمایندگان رشت، حوادث اخیر را برآمده از نیات افراد فریب خورده و خارج نشین دانسته‌اند. با اینهمه همه‌ی آنان در خیابان بهارستان، در جایی به نام خانه‌ی ملت تکیه زده‌اند.
سر در بسیاری از دفاتر نمایندگان در شهرستان‌ها و حوزه‌های انتخابیه‌شان درج شده است، نماینده‌ی مردم شریف ِ… و در انتها اسم مردم شهر یا شهرستان آورده شده است.
اکنون سوال این است که کدام مردم شریف؟! آیا نمایندگان خود را نماینده‌ی همه‌ی مردم حوزه انتخابیه خود با هر آرا و نظری می‌دانند یا بخشی از آنان؟
برای امتحان در ایام اخیر با چندین نماینده‌ی گیلانی مجلس خصوصا با تاکید بر نمایندگان رشت از جمله آقایان جبار کوچکی‌نژاد و محمدرضا احمدی‌سنگری تماس گرفته‌ام تا از طریق پایگاه تحلیلی- خبری مرور سوالاتی با آنان مطرح کنم. پاسخ نمایندگان مردم شریف رشت به نماینده‌ی افکار عمومی و رکن چهارم دموکراسی یعنی رسانه، قطع تماس و عدم پاسخ‌‌دهی بود. در نهایت یکی از آنان (احمدی‌سنگری) بعد از چندین ساعت همچنان پیامک «در جلسه هستم لطفا پیغام بگذارید» نوشته است.
این در حالی است که همین دو روز پیش کوچکی‌نژاد نماینده رشت در مجلس شورای اسلامی در صحن علنی مجلس سخنرانی قرایی درباب آشوب و برخورد با معترضان داشته است. کوچکی‌نژاد بی‌اطلاع یا با اطلاع از مجموعه تحت امر صدا و سیما به این نهاد رسانه‌ای حاکمیتی هم بابت دعوت از برخی خواص! برای مناظره تاخته است.
این در شرایطی است که به عنوان نمونه بیش از ۷۰۰ نفر از مردم رشت، (طبق اعلام پلیس گیلان) بازداشت شده‌اند. تعداد زیادی نیز زخمی و یا کشته شده‌اند. قطعا این آمار و ارقام به سمع و نظر نمایندگان گیلانی مجلس رسیده است. قطعا برخی از این خانواده‌ها که درگیر امور مربوط به آزادی فرزندانشان هستند نیاز به کمک و همراهی برخی از مسوولین از جمله نمایندگان رشت دارند و شاید هم به آنان مراجعه کرده باشند یا خیر.
اما اکنون سوال این است که نمایندگان مردم چگونه امورات مردم شهر خود را پیگیری می‌کنند؟ اگر به گفته‌ی آقای کوچکی‌نژاد این التهابات محصول جمعی اغتشاشگر است که لازم است با آنان برخورد لازم و قاطع صورت گیرد، با توجه به حمایت‌های مجموعه حاکمیت برای راهیایی چندین باره امثال وی به مجلس، چرا ایشان در روزهای التهاب رشت در کنار نیروهای انتظامی و مجریان قانون نبوده و در خیابان‌ها به آنان کمک نکرده‌اند؟ یا اگر وظایف نماینده این نیست، برای کاهش التهاب و گفت و گو با مردم چه راهی در پیش گرفته‌اند؟! مگر نه این است که رسانه‌ها نمایندگی افکار عمومی را رهبری می‌کنند و مگر نه این است که ۳ نماینده رشت و ۱۰ نماینده دیگر گیلانی مجلس به هر طریق نیازمند آرای حداقلی مردم برای راهیایی به مجلس در دورهای بعدی هستند؟ پس اکنون چرا در بین مردم و دانشجویان و دیگر صنوف معترض و یا در زندان‌ها برای پیگیری امور حضور فیزیکی ندارند. و چرا به مردم آسیب دیده پاسخ نمی‌دهند؟
حال که نمایندگان مردم شریف رشت و مردم شریف سایر شهرستان‌های گیلان حاضر به پاسخ به رسانه‌های مستقل و غیروابسته نیستند، لازم است به این سوالات پاسخ دهند.
۱-آیا از تعداد بازداشتی‌های حوزه انتخابیه‌ی خود خبر دارید؟
۲- آیا از نظر شما بیش از ۷۰۰ نفر از مردم رشت به طور مشخص اغتشاشگرند؟
۳- شما نماینده کدام مردم شریف‌اید؟
۴- ضرورت گفت و گو با افراد معترض، را برای خود خطر و آسیب می‌بینند؟ چه چیز موجب واهمه و نگرانی آنان شده است؟
۵- از نظر آنان ایراد سخنرانی‌های متهورانه در صحن مجلس چقدر به حل مساله و بهبود وضعیت کمک خواهد کرد؟
۶- در نهایت خود را منتخبان همین مردم و آب و خاک می‌دانید یا منتخبان شورای نگهبان؟ اگر چنین نیست چرا سکوت اختیار کرده‌اید؟
کدام نمایندگان مردم؟!
این آقایان خود را ولی نعمت مردم می دانند و فقط از مردم توقع رای، اطاعت و احترام دارند، نه نقد و سوال و مطالبه.
در این مجلس را باید گل گرفت