«نوستالژی مرد بارانی» عنوان کتابی است که صفحاتش با آثار و افکار زنده‌یاد «عبدالله ملت‌پرست»، آهنگساز، نوازنده و ترانه‌سرای برجسته گیلانی در هم آمیخته است.
این کتاب که دربرگیرنده گزیدهای از اشعار، نوشته‌ها وعکس‌های آن مرحوم است با گردآوری و ویرایش «سروش ملت‌پرست» از سوی نشر سپیدرود منتشر شده است.
و اما اینک آن‌چه که بر برگ‌های این کتاب نقش بسته، یادآور خاطرات هنرمند شریفی است که یادش بر امواج آبی کاسپین و در سبزناکی جنگل‌های گیلان، همراه با نسیم، وزان است. مردی که نوای سازش از دل برمی‌خاست و بر دل می‌نشست.
«نوستالژی مرد بارانی»، یادواره‌ای است به مناسبت هشتادمین سال‌روز تولد «عبدالله ملت‌پرست» که در ۲۶۵ صفحه روانه بازار کتاب شده است. یادآور خاطرات هنرمند شریفی که یادش بر امواج آبی کاسپین و در سبزناکی جنگل‌های گیلان، همراه با نسیم، وزان است
و البته که در خاطرات گیلانی‌ها، طنین آوای «بیا میرزا تی شالَ می کمر دَوَد» با نام و یاد او که ترانه‌سرا و آهنگساز این تصنیف ماندگار است، تا همیشه پیوند خورده است.
این هنرمند محبوب، ششم آذر ماه سال ۱۳۲۴ در آستارا قدم بر عرصه خاک نهاد. اما در نوجوانی همراه با خانواده به انزلی کوچید. وی از سال‌های کودکی با جهان موسیقی آشنا شد و در مسیرآموختن پیش رفت. او نه تنها در شعر و موسیقی بلکه در امتداد مسیر تحصیلات و شغلش نیزفردی علاقه‌مند و کوشا بود. زنده‌یاد ملت‌پرست دانش‌آموخته مهندسی شیلات و کارشناسی ارشد محیط زیست دریایی بود.
پژوهش در عرصه موسیقی فولکلور گیلان، تشکیل گروه موسیقی «عشاق گیلان» بخشی از فعالیت‌های او در زندگی پربارش محسوب می‌شود. آلبوم‌هایی چون «بانگ شباویز»، «امیرکبیر»، «سبز آواز»، «اشک وارش»، «تسکه دیل»، «انتظار» و «میرزا» ازجمله آثاری هستند که از وی به یادگار مانده است.
او چهاردهم فروردین سال ۱۳۷۵ بر اثر وقوع یک تصادف رانندگی چشم ازجهان خاکی فرو بست.
***
اهمیت آثار برجای مانده
بی‌تردید نامه‌ها، عکس‌ها، خاطرات ونوشته‌هایی که از افراد تاثیرگذار در حوزه‌های مختلف برجای می‌ماند، می‌تواند بیانگر اوضاع واحوال وجریانات شکل گرفته در زمانه ایشان باشد و چه بسا که بررسی آن‌ها در سال‌های بعد، صفحاتی گران‌بها بر تاریخ بیافزاید.
در خاطرات گیلانی‌ها، طنین آوای «بیا میرزا تی شالَ می کمر دَوَد» با نام و یاد او که ترانه‌سرا وآهنگساز این تصنیف ماندگار است، تا همیشه پیوند خورده است
ازاین‌رو باید گفت؛ تلاش «سروش ملت‌پرست» یکی از فرزندان زنده‌یاد «عبدالله ملت‌پرست»، در مسیر حفظ آثار برجای مانده از پدر، گامی ارزشمند به‌شمار می‌آید.
«سروش ملت‌پرست» در مقدمه کتاب «نوستالژی مرد بارانی» یادآور شده است که نظر به عمری تلاش و تکاپوی عاشقانه و متعهدانه ایشان درعرصه‌های فرهنگ و هنر وعلم و دانش به ویژه در موسیقی اصیل ایرانی، موسیقی فولکلور گیلان و نیز شیلات و آبزیان و دریای خزر، گزیدهای از پژوهش‌ها، تحقیقات و قلم‌فرسایی‌هایش بازنویسی و همراه با سروده‌هایشان با ترتیبی تاریخی، حدفاصل سال‌های میانی دهه ۱۳۴۰ تا فروردین ۱۳۵۷ و نیز یک‌سری عکس‌های هرچند قدیمی و هرچند سیاه وسفید، به‌دور از هرگونه الگو و رتوش و… تکنیک عکاسی، اما سراسر احساس‌برانگیز و نوستالژیک و تداعی‌گر خاطرات خوش و دلنشین سال‌های دور ارائه شده است.
گفتنی است؛ در نگاهی کوتاه عنوان یکی ازمطالبی که در این کتاب نگاه‌ها را به خود می‌خواند، «مقدمه‌ای درباره کیفیت موسیقی فولکلور گیلان» است که زنده‌یاد ملت‌پرست آن را در ۲۰ آبان‌ماه سال ۱۳۵۵به رشته تحریر درآورده است.
در بخشی از این یادداشت آمده: «موسیقی فولکلور گیلان به‌خاطر ملودیک‌بودن آن از اصیل‌ترین نوع سازهای ملودیک؛ یعنی سازهای بادی چوبی، حداکثر استفاده را در نمایش درخشش موسیقی خویش داشته و ساز نی به‌عنوان تنها وسیله نمودهای صنایع صوتی موسیقی بومی گیلان، تکنیک فوق‌العاده پیشرفته‌ای کسب کرده است.
در مقابل از ساز ریتمیک ضعیف و مهجوری نه در حد گویندگی، بلکه وسیله‌ای جهت تمایز موسیقی ملودیک از موسیقی ریتمیک از برخورد ترکه‌های چوبی با نقاره استفاده می‌شود.
پژوهش در عرصه موسیقی فولکلور گیلان، تشکیل گروه موسیقی «عشاق گیلان» بخشی از فعالیت‌های او در زندگی پربار ملت‌پرست محسوب می‌شود. آلبوم‌هایی چون «بانگ شباویز»، «امیرکبیر»، «سبز آواز»، «اشک وارش»، «تسکه دیل»، «انتظار» و «میرزا» از جمله آثاری هستند که از وی به یادگار مانده است
در مرحله دوم سُرنا در ابعاد خاصی که بتواند لطافت موسیقی گیلان را از نظر فواصل موجود در چگونگی گام‌های موسیقی گیلان تامین کند گسترش یافته و در نمایش موسیقی حماسه‌ای (مثل مراسم کشتی‌گیری_ مراسم عروسی _مراسم وَرزاجنگی) مورداستفاده قرار می‌گیرد.»
وی همچنین در نوشتاری دیگر یادآور می‌شود: «فلسفه وجود هنر و جوشش آن در بین جوامع مختلف بشری حاکی از نیاز روزافزون انسان‌ها به برقراری نظامی درونگراست و بنا بر همین نیاز چگونگی ترکیب و هم‌آمیزی معنوی فرد با جامعه ارزش هنر را پدیدار می‌سازد و آفرینش هنری به‌منظور سهیم بودن جامعه در انعکاس عواطفی است که علایق و الفت‌های معنوی و انسانی را متجلی می‌سازد.»
و باز باید گفت؛ این هنرمند در صفحه ۱۱۰ کتاب، یادآور شده است؛ یکی از مهم‌ترین عواملی که هنر موسیقی را می‌تواند در مسیر اصلی آن هدایت کند، شخص «هنرمند» است. اگر چنین شخصی، اهمیت عمل خویش را در رابطه با غایت صنعت و هنرخویش درک نکند، موجب بروز انحرافاتی خواهد شد که حاصل این‌گونه انحرافات، تغییر مسیر هنر موسیقی از واقعیت به‌سوی واهیات است که در نتیجه آن هنر موسیقی به بازیچه امیال و هوس‌های اشخاص تبدیل خواهد شد.
در پایان باید گفت «نوستالژی مرد بارانی»، یادواره‌ای است که به مناسبت هشتادمین سال‌روز تولد «عبدالله ملت‌پرست» در ۲۶۵ صفحه ازسوی نشر سپیدرود انتشار یافته و روانه بازار کتاب شده است.