درباره اظهارات عجیب سخنگوی دولت درباره زباله؛
وقتی چشم‌ها بسته است، گیلان می‌تواند بهشت باشد
سفر دو روزه فاطمه مهاجرانی سخنگوی دولت با بیان اظهاراتی عجیب درباره بحران زباله در گیلان به پایان رسید.
بی اطلاعی یا انکار مساله بحران زباله در گیلان از سوی سخنگوی دولت در حالیست که سالهاست ده‌ها هکتار از اراضی جنگلی و ساحلی این استان زیر آوار پسماند دفن شده‌اند و نفس گیلان از همه مراکز دفن زباله از آستارا تا چابکسر بند آمده است.
خانم مهاجرانی بهتر بود پیش از سفر به گیلان از مشاورین رسانه‌ای خود کمی از معضلات این استان بخصوص بحران زباله جویا می‌شدید و می‌دانستید مردم استان سالهاست در بحران‌های محیط زیستی و زباله زیست می‌کنند.یا بهتر بود توجه بیشتری به سخنان استاندار درباره وضعیت قرمز محیط زیست استان می‌داشتید!
البته که آژیر قرمز بحران زباله سالهاست به دفعات به صدا درآمده است شما چگونه این هشدارها را تاکنون نشنیده اید؟
بگذارید من گوشه‌ای از این بحران‌ها را فقط در بخش انباشت زباله و نفوذ شیرابه از دفنگاه‌های موجود زباله را برای شما بازگو کنم. هر چند که وظیفه اجرایی بر دوش شما نیست و کاری جز وعده‌های قشنگ از دست شما بر نمی‌آید. اما خوب است کمی بدانید و نادانسته فاجعه موجود را انکار نکنید….
براساس آمارهای رسمی، روزانه بیش از ۱۰۰۰ تن زباله فقط در سراوان رشت دپو می‌شود، درحالی‌که این مرکز ظرفیت محدودی برای مدیریت پسماند دارد. انباشت ۴۰ ساله زباله در سراوان رشت و آلودگی آبهای زیر زمینی و تنفسی در منطقه، چیزی جز بیماری‌های پوستی و سرطان برای مردم سراوان و روستاییان کچا و جوکلوبندان به همراه نداشته است.
می‌دانید بیش از ۴ سال از اعتراض اهالی منطقه و وعده انتقال دفنگاه سراوان و جانمایی مکان جدید دفن زباله می‌گذرد اما نه مکانی اعلام شد و نه دستگاه زباله سوزی آمد و نه تصفیه خانه شیرابه ای راه افتاد و فقط در این میان کوه زباله ارتفاع ۹۰ متری را رد کرد. راستی تا به حال کوه زباله دیده بودید؟
خانم مهاجرانی! در کنار سراوان در حدود ۳۰ دفنگاه رسمی و حدود ۶۰ دفنگاه غیررسمی دراین استان وجود دارد که به‌دلیل عدم شرایط مناسب، ایزوله نبودن و نبود سیستم تصفیه برای شیرابه‌های تولیدی، به منبع انتشار آلودگی در سطح و حتی آبهای زیرزمینی تبدیل شده‌اند.
البته مراکز دفن وخیم تری هم در گیلان داریم که زباله و شیرابه آنها به طور مستقیم وارد دریا می‌شود. مرکز دفن زباله آستارا که حدود ۱۵۰ متر تا دریا فاصله دارد و مستقیم شیرابه آن وارد دریا می‌شود. مرکز دفن زباله پره‌سر هم با همین شرایط روبه‌روست و از ساحل قرق تالش در ۲۰ متری دریا، سالانه ۵۰۰ لیتر شیرابه به خزر وارد می‌شود و همین آلودگی از طریق آبزیان وارد چرخه غذایی ما می‌شود.
هیچ می‌دانید این شیرابه‌ها که از مراکز دفن زباله سراوان وارد رودخانه‌های زرجوب و گوهررود رشت می‌شوند و تا تالاب انزلی پیش می‌روند، چه اتفاقی برای محصولات کشاورزی رخ می‌دهد؟
همان محصولاتی که در این سفر بروی سفره میزبانی شما آمد با همین آب آلوده به شیرابه سیراب شدند و به ثمر نشستند و در بشقاب میرزاقاسمی و باقالا قاتوق و ماهی سفید شما و همراهانتان قرار گرفت.
البته نگران نباشید با یک سفر دو روزه برای سلامتی شما اتفاقی نمی‌افتد. چرا که ما مردمان گیلان بیشتر از ۴۰ سال است که به یک همزیستی مسالمت آمیز با آلودگی‌های ناشی از زباله و فاضلاب کنار آمده ایم و هنوز زنده ایم اما برخی اینقدر خوش شانس نبودند در کام مرگ این آلودگی‌ها فرو رفتند و خواهند رفت.
خانم سخنگو چه بخواهید فاجعه زباله در گیلان را انکار کنید و چه نخواهید، مردم استان در بحران زباله و فاضلاب غرق شده‌اند و دیگر امیدی به دست یاری دولتمردان ندارند. چون این مردم به شنیدن وعده‌های توخالی عادت کرده‌اند. وعده پشت وعده در پی هر دولتی که آمد و رفت ..
البته که خانم مهاجرانی، شما مقصر نیستید. وقتی چشم‌ها بسته است، گیلان می‌تواند بهشت باشد.
حتی شاید بهتر باشد شما همیشه همین‌طور سفر کنید؛ از پشت شیشه‌های تیره، با عینک خوش‌بینی، در مسیرهای از پیش تمیزشده قدم می‌گذارید و خیلی راحت بحران خانه خراب کن گیلان را نادیده می‌گیرید.