کنارگذر تالش-آستارا از جمله پروژه‌های عمرانی زیرساختی در گیلان است که به دلایل مختلف بیشتر از ۱۴ سال از آغاز طرح مطالعاتی و عملیات اجرایی ساخت آن می‌گذرد و با این حال پیشرفت فیزیکی قابل توجهی نداشته است.
«سعید قسمت پور» سرپرست فرمانداری تالش ضمن انتقاد از روند ساخت این کنارگذر راهبردی در این باره می‌گوید: مطالعات ساخت کنارگذر تالش به آستارا به طول بیش از ۱۲ و ۲ دهم کیلومتر، از سال ۱۳۸۸ آغاز و عملیات اجرایی آن از سال ۱۳۹۸ آغاز شد. با این حال این پروژه تاکنون فقط ۵ درصد پیشرفت کار داشته است.
وی اضافه کرد: این طرح از میدان بالاده اسالم تا خروجی شهر تالش، مقابل ساختمان دادگستری امتداد دارد و شرکت زیرساخت این طرح را اجرا می‌کند.
به گفته سرپرست فرمانداری تالش؛ بزرگترین علت کندی کنارگذر تالش-آستارا مشکل تملک اراضی است و تنها کاری که برای این طرح که مسیر ترانزیتی گمرک آستار محسوب می‌شود انجام شده، این بوده که فقط در محدوده روستای حیان به رودخانه کرگانرود ۲۰۰ متر شن‌ریزی و سازه پل نصب شده است.
مردم و مقامات محلی تالش معتقدند؛ در طول چهار سال اخیر پروژه‌های زیر ساختی تالش مانند همین کنارگذر، علی‌رغم مطالبه‌گری مسئولان شهرستان در هر جایگاه و مسئولیتی هیچ پیشرفتی نداشته است و پروژه‌ها عملا به حال خود رها شده‌اند.
کریدور شمال- جنوب، شبکه حمل و نقل دریایی، ریلی و جاده ای به طول ۷ هزار و ۲۰۰ کیلومتر است که راه‌اندازی کامل آن در رویدادهای جهانی روز ظرفیتی مهم است که می‌تواند با تغییر زنجیره‌های لجستیک علاوه بر کاهش هزینه و زمان تحویل کالا، جذب جریان حمل کالا و سود از کشورهای همسایه را برای ایران فراهم کند.
کنارگذر تالش-آستارا در مسیر همین کریدور راهبردی قرار دارد که انتظار می‌رفت موانع اعتباری اجرای آن برداشته شود اما این اتفاق بعد از گذشت بیشتز یک دهه نیافتاد تا همچنان دسترسی گیلان به زیرساخت‌های حمل و نقلی و مسیر ترانزیت کالا به کشورهای اوراسیا حاشیه دریای خزر با عقب‌گرد مواجه باشد.
داده‌های رسمی نشان می‌دهد در حال حاضر بیش از ۲۲۰۰ پروژه ناتمام در گیلان وجود دارد که اکثر این پروژه‌ها به دلایلی مشابه نظیر عدم تخصیص اعتبار پیشرفت فیزیکی چندانی ندارند و با گذشت زمان و نوسانات شدید ارز، اعتبار نهایی برای ساخت و تکمیل آن‌ها با ضرر و زیان فراوان در مسیری تصاعدی قرار گرفته است.
پروژه‌هایی مانند کنارگذر تالش-آستارا به عنوان قطب تولید،ترانزیت و حمل و نقل محصولات کشاورزی،مرکبات و کیوی به کشورهای آسیای میانه و روسیه از جمله همین طرح‌های با ماهیت استراتژیک هستند که تسریع در عملیات ساخت آن‌ها به مساعدت فوری دولت نیازمند است.
