رییس مرکز مدیریت راه‌های گیلان از ثبت بیش از ۳۷ میلیون پلاک یکتا در محورهای مواصلاتی استان در اردیبهشت ماه امسال خبر داد. به گفته او، ۵۸ درصد از این پلاک‌ها متعلق به وسایل نقلیه غیربومی بوده است.
طبق این آمار، محور لاهیجان ـ لنگرود با ثبت یک میلیون و ۲۱۷ هزار و ۷۲۹ تردد، یکی از پرترددترین محورهای استان در اردیبهشت سال جاری به شمار می‌رود.
آمار بالای تردد خودروهای غیربومی در جاده‌های استان، بازتابی از افزایش چشمگیر مهاجرت و حضور موقت یا دائم افراد غیربومی در گیلان است. در سال‌های اخیر، به‌ویژه پس از همه‌گیری کرونا و با تشدید بحران‌های زیست محیطی از خشکسالی تا فرونشست، روند مهاجرت به استان‌های شمالی، از جمله گیلان، سرعت گرفته است.
بسیاری از افراد ساکن کلان‌شهرهایی مانند تهران، قزوین و کرج، با هدف بهره‌مندی از آب‌وهوای مطلوب، آرامش نسبی و طبیعت بکر گیلان، به این استان مهاجرت کرده‌اند یا خانه دوم خود را در آن بنا کرده‌اند.
در برخی نقاط استان، به‌ویژه در شهرهایی مانند لاهیجان، لنگرود، رشت، ماسال و اطراف فومن، زمین‌های کشاورزی و منابع طبیعی با تغییر کاربری به ویلا و مجتمع‌های تفریحی تبدیل شده‌اند.
خرید گسترده زمین توسط افراد غیربومی در این مناطق، نه تنها در حال تغییر تدریجی سیمای روستاها و بافت سنتی گیلان است، بلکه نگرانی‌هایی را در زمینه محیط‌زیست، منابع آب و بومی‌زدایی از چهره روستاها به‌وجود آورده است.
از طرفی افزایش سفر به گیلان نیز پدیده‌ای مداوم شده است. به طوری که با آغاز هر تعطیلات چند روزه، موج ورود خودروهای غیربومی به استان آغاز میشود و در محورهای منتهی به گیلان شاهد ترافیک‌های سنگین و ازدحام هستیم. این ورود و خروج‌های مداوم، ابعاد وحشتناک‌تری از معضلات زیست‌محیطی گیلان در بخش مدیریت زباله و پسماند را نمایان کرده است.
این روند به شکل منطقی باید به رونق گردشگری و اقتصاد محلی کمک کند، امابه علت نبود برنامه‌ریزی و نظارت دقیق به تهدیدی برای منابع طبیعی، زیرساخت‌ها و هویت فرهنگی استان تبدیل شده است. شهریور سال گذشته با شروع تعطیلات چندروزه برخی اقلام اساسی و بنزین در گیلان با کمبود شدید مواجه و حتی نایاب شد.
گرچه گیلان در سال‌های اخیر با رشد قابل توجه مسافرت‌ها و افزایش حضور جمعیت غیربومی مواجه بوده، اما امکانات و زیرساخت‌های آن همچنان محدود و ناتوان از پاسخ‌گویی به این حجم از تردد و جمعیت موقت است. زیرساخت‌های حیاتی مانند راه‌ها، آب، فاضلاب، حمل‌ونقل عمومی، بهداشت و خدمات شهری، پاسخ‌گوی نیازهای روزافزون مسافران و مهاجران جدید نیستند.
با وجود این فشار بی‌سابقه بر منابع و زیرساخت‌های گیلان، دولت تاکنون ردیف‌های اعتباری ویژه یا تسهیلات خاصی برای توسعه پایدار این استان در نظر نگرفته است. گیلان نه‌تنها سهم مناسبی از بودجه‌های ملی حوزه گردشگری و حمل‌ونقل دریافت نمی‌کند، بلکه در رقابت با استان‌هایی با نفوذ سیاسی و اقتصادی بیشتر، در اولویت برنامه‌های عمرانی کشور قرار ندارد.
این در حالی است که توسعه متوازن زیرساخت‌های استان‌های گردشگرپذیر، نه‌تنها به توزیع عادلانه فرصت‌ها کمک می‌کند، بلکه مانع از تخریب محیط‌زیست، بروز نارضایتی بومی‌ها و کاهش کیفیت زندگی در این مناطق میشود. کارشناسان هشدار می‌دهند که بی‌توجهی مستمر به زیرساخت‌های گیلان در بلندمدت می‌تواند آثار جبران‌ناپذیری بر وضعیت اجتماعی، زیست‌محیطی و اقتصادی این استان برجای بگذارد.
واقعا همین طوره و متاسفانه چون گیلان مسئولین دلسوزی نداره در حال نابودیه؛ تعداد قابل توجهی از گیلانیها هم به خاطر عدم مدیریت پسماند و فاضلابها توسط مسئولین دچار سرطان شدند
ایکاش این همه مسافر به استان گیلان نمی امدند امکانات نیست در تعطیلات امکانات محدود بسیار شلوغ وازدحام می باشد وخود ما مجبور به خانه نشینی می شویم بعلاوه غالب مسافرین با حداقل هزینه و حداکثر ریخت وپاش می خواهند به گیلان بیایند پس همان بهتر که این گونه سفرها بگونه ای محدود شود
اخراج غیر بومی از استان محدود کردن مسافران سالی چندین بار میان و مالیات گرفتن از مسافران غیر بومی ، مبلغ به دفعات که وارد استان میشوند جریمه کردن مسافرانی نظافت و باعث تخریب کردن محیط زیست میشوند رعایت قوانین استان نمیکنند
اخراج غیر بومی از استان محدود کردن مسافران سالی چندین بار میان و مالیات گرفتن از مسافران غیر بومی ، مبلغ به دفعات که وارد استان میشوند جریمه کردن مسافرانی نظافت و باعث تخریب کردن محیط زیست میشوند رعایت قوانین استان نمیکنند
در ظاهر، آمار ۳۷ میلیون تردد و سهم ۵۸ درصدی خودروهای غیربومی شاید نشان‌دهنده‌ی رونق گردشگری باشد، اما واقعیت پنهان در پشت این اعداد، روندی خطرناک از تخریب زیست‌بوم‌های حساس، تغییرات مخرب کاربری زمین، و فشار فزاینده بر منابع محدود طبیعی و زیرساختی استان گیلان است.
وقتی منابع طبیعی یک منطقه مثل گیلان با تنوع زیستی بی‌نظیر، اقلیم مرطوب، و زمین‌های حاصل‌خیز به کالای مصرفی برای سرمایه‌گذاری سودجویانه، ساخت‌وسازهای بی‌ضابطه، و گردشگری بی‌برنامه تبدیل میشود، نه تنها محیط‌زیست که هویت فرهنگی و معیشت بومیان نیز به مخاطره می‌افتد.
تغییر کاربری زمین‌های کشاورزی به ویلاهای تفریحی، نه فقط به معنای از بین رفتن امنیت غذایی در مقیاس محلی‌ست، بلکه مستقیماً منجر به کاهش نفوذ آب به سفره‌های زیرزمینی، گسترش سیلاب‌های فصلی، و نابودی اکوسیستم‌های بومی مانند تالاب‌ها و جنگل‌های هیرکانی میشود.
در شرایطی که گیلان هنوز نتوانسته مسأله‌ی حیاتی و بحرانی مدیریت پسماند را حل کند، افزایش تردد و اسکان موقت جمعیت غیرساکن، معضل را به مرز فاجعه رسانده است. تنها کافی‌ست نگاهی به وضعیت رودخانه‌های زرجوب و گوهررود یا ارتفاع زباله‌کوه سراوان بیندازیم تا ببینیم این “گردشگری بی‌مهار” چه زخمی بر پیکر گیلان نشانده است.
با وجود همه‌ی این فشارها، دولت نه تنها حمایت کافی برای توسعه پایدار استان‌های شمالی ندارد، بلکه عملاً با سکوت و بی‌عملی، راه را برای ادامه‌ی سوداگری بر بستر طبیعت هموار کرده است. نبود قوانین سخت‌گیرانه‌ی محیط‌زیستی، نبود مالیات بر خانه‌های دوم، و عدم برخورد با تغییر کاربری غیرمجاز، گیلان را به قربانی توسعه‌ی ناعادلانه تبدیل کرده است.
سؤال اساسی اینجاست: آیا گیلان باید تاوان فرار طبقه‌ی مرفه از بحران‌های شهرهای بزرگ را بدهد؟ آیا قرار است طبیعت این استان فدای خانه‌های دوم، مجتمع‌های لوکس و چند روز استراحت غیربومی‌ها شود؟
اگر امروز برای مهار این روند تصمیم نگیریم، فردا دیگر چیزی به نام گیلان سبز باقی نخواهد ماند نه برای بومی، نه برای مهاجر.
لطفا گیلان نیاد پدر محیط زیست گیلان رو در آوردید/ مردم گیلان به هوش باشید تجربه تلخ فلسطین و اسراییل دوباره تکرار نشه
وقتی زمین کشاورزی را به مردم شهرهای دیگر بعنوان مسکونی قالب میکنند نشان دهنده عدم نظارت و سودجویی است .اگر غیربومی نیاید استان گیلان که به مدد مسئولین رشد جمعیت اش منفی است خالی از سکنه میشود و کاسبی مردم می‌خوابد لطفا آدرس غلط ندهید شما بفکر تفکیک و بازیافت زباله و فاضلاب استان باشید ما ممنونیم .
مهمان حبیب خداست اما به اندازه و امکاناتش هم باید میزبان داشته باشد اولا در حوزه پسماند و حمل نقل و توزیع بیشتر کالاهای مصرفی و یارانه ای در کل باید بودجه های استانی گیلان افزایش چشمگیری داشته باشد