شرِ همسان‌پندار
خشونت ساز و کاری بدوی و تهاجمی است که رابطه‌ی انسان با همنوع خود را متزلزل می‌کند. این ساز و کار چه خفیف باشد و چه شدید، یا از هر نوعی کلامی و غیر کلامی، جسمی و روحی، جنسی و عاطفی، تمامیت انسان را تهدید و جامعه‌ی فرهنگی را با خطر دشمنی و شرارت علیه هم مواجه می‌کند. ذوق خشونت داشتن انحطاط و سقوط انسانیت است.
گاه رویه‌ای در یک جامعه، که نوعی اخلاق است، سعی دارد با مکانیسم خشونت ورزی، خود را بر دیگر شکل‌های زندگی اجتماعی چیره گرداند. این رویه و اخلاق، اخلاقِ «همسان‌پنداری» می‌باشد، که منطق درونی آن شر است. این شر نه به معنای…