توسعه ناپایدار

میدان شهرداری، پارک شهر، سبزه‌میدان و چند نقطه‌ی پرتردد رشت دودآلود است. از سرب و مازوت و سوخت غیراستاندارد خودروها گرفته تا انواع مخدر که دست به دست می‌چرخند و ته‌مانده‌‌ی تمام اینها در زرجوب و گوهررود و روح و روان ما رسوب می‌کند. و بومیان، مسوولین، مسافران و مهاجران هنوز به پایکوبی و مزاح مشغولند. گیلان دیگر «بهشت سبز» نیست؛ یا دست‌کم اگر هنوز چنین لقبی را یدک می‌کشد، بیشتر شبیه یک برچسب تبلیغاتی است تا یک واقعیت زیست‌پذیر. آن‌چه امروز در این استان می‌گذرد، نه توسعه است و نه حتی رشد طبیعی جمعیت؛…