انسان در وادی تغییر
همهی ما یک وقتهایی میایستیم و به خود نگاه میکنیم. نگاهی که پرسشهای بسیار با خود به همراه دارد. کجا ایستادهایم و چگونهایم؟ کجا قرار بود بایستیم و مشتاق بودیم چگونه باشیم؟
بارها و بارها اهداف، چون ستارگانی درخشان در ذهنمان درخشیدهاند، گاهی نقشهی راهی هم ترسیم کردهایم و قدم در مسیر نهادهایم، اما به مقصد نرسیدهایم. خیلی وقتها خواستهایم عادتی نیکو را در خویش نهادینه سازیم یا عادتی ناپسند را از خود دور کنیم، اما موفق نشدهایم. این خواستههای دستنیافته که هم اکنون یکییکی در خاطرمان صف بستهاند، گاه بزرگ بودهاند…