فرهنگ‌سازی

سال‌هاست نسخه غالب برای درمان گره‌های ترافیکی در شهرهای ما، احداث تقاطع‌های غیرهمسطح، بزرگراه‌ها، تعریض معابر و بازگشایی مسیرهای جدید است. در نگاه نخست، چنین اقداماتی به‌ظاهر نویدبخش‌اند: خودروها راحت‌تر حرکت می‌کنند، توقف‌های طولانی کاهش می‌یابد و شهروندان احساس می‌کنند برای مدتی کوتاه نفسی تازه کرده‌اند. اما این «نفَس تازه» چندان پایدار نیست؛ چراکه با گذشت زمان، دوباره با ازدحام، ترافیک و اتلاف وقت مواجه می‌شویم. این همان پدیده‌ای است که در ادبیات تخصصی شهرسازی و مهندسی حمل‌ونقل، «تقاضای القایی» نامیده می‌شود؛ به این معنا…