شهری برای ماشینها، نه آدمها
از زمانی که یادم است همیشه وقتی با خانواده بیرون میرفتیم، این سؤال که ماشین را کجا پارک کنیم؟ پاسخ مشخصی نداشت. به یاد ندارم تاکنون موفق به پارک در پارگینگهای عمومی شده باشیم. همیشه مدت مشخصی را درگیر یافتن جای پارک مناسبی بودیم.
ترافیک را که نگویم، همیشه مجبوریم از کوچه و پسکوچه به مقصد برسیم که آنهم چندان تفاوتی ندارد، خصوصا زمانی که مدارس دایر است. بیشتر ماشینها یا شخصی یا سرویس مدرسه، حتی اگر بخواهی در کوچهها هم جای پارک پیدا کنی نمیشود، یا ترافیک است، یا با تابلوی پارک ممنون مواجه میشوی و یا اصلا دوطرفه…