چینی بندزنی

«چینی بندزنه... چینی بند می‌زنم»، این طنین آوای مردی است که از کوچه پس‌کوچه‌هایی که خانه کودکی‌‌ام در آن نفس می‌کشید، راه کشیده است به امروز. مردی که ندیدمش اما صدایش این سوال را به‌وجود آورد که او چه می‌کند؟ و البته از بزرگ‌ترها پاسخی شنیدم که سبب شد تا آن سال‌ها هی نگاهم را بدهم به قوری و قندان و بشقاب‌های چینی گل سرخی و بنشینم به فکر، که اگر بشکنند، چینی بندزن چه‌طور بندشان می‌زند و شکل و شمایل‌شان چگونه می‌شود. شاید این از بدبیاری من بود که نشد در آن سال‌ها شاهد باشم چینی‌ بندزن چطور تکه‌های شکسته ظروف چینی…