ثروتی که دود می‌شود
ما سرزمینی تولیدکننده و خلاق بودیم که برای هر مساله یک راهکار سازگار با طبیعت طراحی میکردیم اما اکنون به یک سرزمین مصرف‌کننده و با کم‌ترین خلاقیت تبدیل شده‌ایم. به‌نظر می‌رسد با هرگونه تولید خلاقانه به‌شدت مخالفیم، اگر رشد این فرهنگ مصرف‌گرایی، سم‌پاشی دشمن و یا مافیای تولید نیست پس از کجا نشأت می‌گیرد؟
بگذارید چند مثال بنویسم؛ به‌عنوان مثال در گذشته برای ذخیره و مدیریت آب راهکارهای سازگار با اقلیم طراحی میکردیم، خشکسالی در فرهنگ ما بوده، اما با آن سازگاری داشتیم، در مناطق خشک و گرم ایران از قنات و آب‌انبار…