«سرای مهدیه» در یک قدمی تغییر کاربری
از سردرب اصلی که وارد «سرای مهدیه» میشوم، عطر برنج دودی، خاطره نوستالژیک پلوی شب عید را برایم تداعی میکند. داخل هر حجره، برنج ایرانی با دستگاههای مدرن، درجه بندی و بسته بندی میشود. اکنون خبری از غربال کردن برنح به صورت سنتی نیست، ولی غربالهایی که با روده تابیده چهارپایان ساخته میشد، بر اکثر حجرهها آویخته است.
کارگران مشغول کارند، کیسه های برنج با نخ های کنفی دوخته میشود. یکی از کارگران با خنده میگویند، بدون گونی و نخ کنفی نمیشود، این گونیها خاطره نوستالژیک برای ما دارد.
کمی بعد کامیونی از…