جرعه‌های امید و دموکراسی با طعم آب پرتقال

فضای ستادهای انتخاباتی در رشت؛

70

حال ‌و هوای ستادهای انتخاباتی در رشت تنها دو روز مانده به روز برگزاری انتخابات کم‌شورتر از آن روزهایی است که ستادهای انتخاباتی، محلی برای گفت‌وگو، مشارکت و طرح ایده‌‌های نو بودند. جریان غالب در ستادها، شاید بازتابی حقیقی از عیار نامزدهایی است که پس از شرکت در مناظره‌ها و گفت‌وگوهای گوناگون در صدا و سیما همچنان حرف‌هایشان چنگی به دل نزده و انجام حرکات رادیکال و توییت‌های آتشین هم توان آن را ندارد که قهر با صندوق‌های رای را به «آشتی ملی» تبدیل کند.

سه نامزدی که از روزهای اول تایید صلاحیت‌ها انتظار می‌رفت که بیش از سایرین فعالیت کنند، پیش از سایر رقبا توانسته‌اند در نقاط حیاتی شهر ستاد انتخاباتی خود را برپا کنند.

همه‌چیز تکراری‌ست

پررنگ‌ترین فعالیت‌های انتخاباتی در رشت، متعلق به مسعود پزشکیان، محمدباقر قالیباف و سعید جلیلی است. سه نامزدی که از روزهای اول تایید صلاحیت‌ها انتظار می‌رفت که بیش از سایرین فعالیت کنند و پیش از سایر رقبا توانسته‌اند در نقاط حیاتی شهر ستاد انتخاباتی خود را برپا کنند.

افراد حاضر در ستادهای انتخاباتی را عمدتا مردان بازنشسته‌ای تشکیل می‌دهند که گوشه‌ای از ستاد به گفت‌وگو با یک‌دیگر می‌پردازند و ساعت‌ها در این ستادها می‌نشینند.

نامزدها چه در برنامه‌های صدا و سیما و چه در حساب توییتری‌شان سردرگم‌تر از آنند که طرحی ساختاری ارائه دهند و تنها به تکرار بی‌معنی برخی کلید‌واژه‌ها، از قبیل «اقتصاد»، «تحریم»، «حقوق زنان»، «فیلترینگ» و «نسل زد» بسنده کرده‌اند. اگر همین کلمات را معیار سنجش کاندیداها قرار دهیم، فضای گفت‌وگو در ستادها ما را ناامیدتر می‌کند.

در این ستادها نزدیکی به افراد و شروع مکالمه با آن‌ها کار سختی نیست. حلقه‌های گفت‌وگو به گروه‌های چهار تا شش نفره تقسیم شده است که عمده‌ی این گروه‌ها را مردانی تشکیل می‌دهند که اصلی‌ترین بحران کشور را اقتصاد می‌دانند و تنها پیرامون همین موضوع صحبت می‌کنند.

افراد حاضر در ستادهای انتخاباتی را عمدتا مردان بازنشسته‌ای تشکیل می‌دهند که گوشه‌ای از ستاد به گفت‌وگو با یک‌دیگر می‌پردازند و ساعت‌ها در این ستادها می‌نشینند.

اگرچه به‌نظر می‌رسد هنوز برای بخش زیادی از جامعه، حنای اصلاح‌طلب‌ها دیگر رنگی ندارد، اما همچنان ستاد مسعود پزشکیان سعی دارد تقلیدی از همان چیزی باشد که در ستادهای انتخاباتی روحانی به یاد داریم. صندلی‌هایی که در پیاده‌راه با بی‌نظمی چیده شده‌اند و مخل رفت‌‌وآمد عابران است. عکس‌های مسعود پزشکیان با ژست‌های مختلف در کنار سران اصلاحات و آرایش نیروهای انسانی که سعی در بروز تمایز از سایر کاندیداها دارد.

 

نسل زد و مساله‌ی زنان؛ فاصله‌ی شعار تا عمل

انتخابات سال ۸۸، ۹۲ و ۹۶ بی‌شک از طلایی‌ترین دوران‌های مشارکت جوانان و دانشجویان در ستادهای انتخاباتی بود. جوانان امیدواری که حالا به میان‌سالی نزدیک شده‌اند و دیگر حتی انگیزه‌ای برای مکالمه‌های کوتاه در باب انتخابات را نیز ندارند. این بی‌انگیزگی چه ازطریق شبکه‌های اجتماعی مثل توییتر و چه ازطریق گروه‌های اجتماعی به Z Generation کنونی نیز منتقل شده است. حرف‌های عاری از خلاقیت و ایده‌‌های جدیدِ نامزدها، در دعوت این نسل به مشارکت در ستادها و احتمالا در پای صندوق‌های رای ناکام مانده است.

حضور «نسل زد» در ستادها محدود به عده‌ی قلیل دانشجو است که تعدادشان از انگشت‌های دست فراتر نمی‌رود که آن هم در ستاد مسعود پزشکیان پررنگ‌تر است.

بی‌شک یکی از اصلی‌ترین دغدغه‌های این روزهای نسل زد، فیلترینگ شبکه‌های اجتماعی است. موضوعی که اسباب آن شد تا این نسل نامزدهای ریاست‌جمهوری با حساب‌های خریداری‌شده‌شان را مورد حمله قرار دهند و این شکل از تبعیض را زیر سوال بردند.

با شرکت در جلسات گفت‌وگو در ستادها که عمدتا پس از پخش مناظره‌ها و سخنرانی‌ها کاندیدای مورد برگزار می‌شود، می‌توان فهمید که اگرچه آن‌ها صندوق‌های رای را راهی برای فردایی بهتر می‌دانند اما همچنان معتقدند؛ که برخی از تصمیمات از دایره‌ی اختیارات مقام ریاست‌جمهوری کشور خارج است.

معضل فیلترینگ از آن دست معضلاتی‌ست که به‌نظر می‌رسد که تصمیمش خارج از عهده‌ی رییس‌جمهور کشور است؛ در مناظره‌ی فرهنگی هر شش کاندیدا به این موضوع اشاره و آن را محکوم کردند و خود را حامل ایده‌هایی نوین برای مدیریت هرچه بهتر شبکه‌های اجتماعی معرفی کردند.

حضور «نسل زد» در ستادها محدود به عده‌ی قلیل دانشجو است که تعدادشان از انگشت‌های دست فراتر نمی‌رود که آن هم در ستاد مسعود پزشکیان پررنگ‌تر است. جوان‌ترها گروه‌های چندنفره تشکیل داده‌اند، بهترین لباس‌هایشان را پوشیده‌اند و بی‌آن‌که تریبونی برای صحبت داشته باشند، بیشتر به فکر انجام کارهای روزمره‌ی ستاد با تمرکز بر پخش آب پرتقال هستند.

 

همچون حضور کم‌نگ جوان‌ترها در ستادها، حضور انگشت‌شمار زنان نیز به‌چشم می‌خورد. بسیاری از ستادها در معبر خیابان‌هایی هستند که ماه‌هاست صحنه‌ی مقاومت زنانی است که برای پوشش خود با برخوردهای حاکمیتی روبه‌رو می‌شوند.

در مناظره‌ها تنها مسعود پزشکیان و مصطفی پورمحمدی به واقعیت‌های موجود در برخورد با زنان اشاره کردند و نامزدهای اصولگرا از جمله سعید جلیلی اگرچه پای صحبت‌های زنان نروژی می‌نشیند اما خبری از حضور زنان در ستادهای انتخاباتی‌اش در رشت نیست.

 

 

 

نظرات بسته شده است.