مجمع هنرهای نمایشی رشت، اولین تشکل غیردولتی تئاتر گیلان، اعضای هیات مدیره و دو عضو علی‌البدل کانون کارگردانان تئاتر را انتخاب کرد.
وجود صنف و اتحادیه یا انجمن‌هایی که بتواند خواستههای حرفه‌ای افراد در یک حوزه‌ی شغلی را پیگیری کند، حرکتی به سمت توسعه‌یافتگی تلقی می‌شود، اما این مفهوم در جامعه‌ی ما با موانع و محدودیت‌هایی مواجه است که اغلب مانع پویایی و تحقق اهداف اولیه شده و چاره نمی‌گذارد جز این‌که همچنان راه‌ها را به اماکن دولتی و مسئولان دولتی ختم شود!
با این وجود کوششی که در آن حقوق شغلی و حرفه‌ای افراد با نیروی منسجم تشکیلات پیگیری شود؛ خواست فعالان اجتماعی در مقابل دولت هاست که صنوفی همچون کارگران و هنرمندان و معلمان و کشاورزان و سایر مشاغل همصدای و همبستگی بیابند.
خبر مهم این‌که مجمع هنرهای نمایشی رشت، اولین تشکل غیردولتی تئاتر، پس از حدود شش‌ماه از اولین گردهمایی خود، اعضای هیئت مدیره و دو عضو علی‌البدل کانون کارگردانان تئاتر را انتخاب نمود و انتخاب هیئت مدیره سایر رشته‌ها از جمله بازیگران، نویسندگان، تهیه‌کنندگان و… نیز به‌زودی انجام خواهد گرفت.
در بیانیه‌ی کانون کارگردانان با تاکید بر استقلال انجمن آمده که ذیل مجمع هنرهای نمایشی رشت فعالیت خواهد داشت و قرار است به منظور ارتقاء هنرکارگردانی، با بحث و بررسی در مجمع عمومی، برنامه‌های خود را اجرایی کند.
«مجمع هنرهای نمایشی رشت» که هفته‌ی گذشته با انتشار اطلاعیه رسمی «ثبت انجمن‌ها» در مطبوعات استان، اعلام موجودیت کرده بود (هیات موسس امیر حامد، نیما اشجاری و سمیه جاه‌طلب) در نهایت بعد از چندین اطلاعیه اعضای هیئت مدیره «کانون کارگردانان» را در جلسه‌ای با حضور ۴۰ نفر از اهالی تئاتر انتخاب کرد که شامل سه کارگردان و دونفر از گروه کارگردانی هستند.
این برای نخستین بار است که یک تشکل مستقل در عرصه‌ی تئاتر رشت پی‌ریزی شده و در گام اول اعضای گروه کارگردانی شامل، دستیاران، منشی و مدیر صحنه، دراماتورژ و طراح حرکت با حضور خود تصمیم‌ساز خواهند بود.
همچنین سازوکار فعالیت کانون بر اساس خرد جمعی و در مجمع کانون مشخص شده و برای این کار کمیته‌های اجرایی مسئولیت را بر عهده خواهند داشت.
اما کانون کارگردانان مجمع هنرهای نمایشی رشت با برگزاری انتخابات این افراد را برگزید:
۱ – محمدمهدی یوسفی‌زاده دارای مدرک کارشناسی ارشد کارگردانی
۲ – فرشید شعبانزاده دارای مدرک کارشناسی کارگردانی نمایش
۳ – نیما جهان‌بین دارای مدرک کارشناسی ارشد کارگردانی نمایش
در بخش گروه کارگردانی نیز:
۴ – امیر محمد سکوتی
۵ – سیامک حسین پور با سابقه بیش از ۱۰ سال دستیاری – اعضای اصلی هیئت مدیره هستند.
۶ – صادق حسین‌پور با مدرک کارشناسی ارشد کارگردانی در بخش کارگردانی
۷ – مهتاب مصلحی با مدرک کارشناسی سینما در بخش گروه کارگردانی به عنوان اعضای علی‌البدل انتخاب شده‌اند.
با توجه به این‌که حدود ۱۲۰ سال از اجرای نخستین نمایش‌ها در گیلان می‌گذرد، متاسفانه تئاتر امروز استان با وجود فعالانی که با عشق و علاقه، چراغ صحنه را روشن نگهداشته‌اند، تناسبی با سابقه‌ی یکصدساله در فرهنگ و هنر ندارد و چه بسا بعد از یک قرن اینک گیلان باید در نمایشنامه‌نویسی و بازیگری و کارگردانی، در بدنه‌ی تئاتر کشور سهم بیشتری می‌داشت. چنان‌که روزگاری اکبر رادی از همین شهر شروع به کار کرد و دهه‌هاست آثارش در تمام استان‌ها اجرا می‌شود.
به هرحال آغاز این حرکت صنفی اگرچه دیر اما باز رخدادی نیکو است به‌شرطی که اهالی تئاتر به دور از اختلاف نظرها به ضرورت هم‌صدایی پایبند بمانند.
امید می‌رود با تشکیل سایر زیرگروه‌ها، اهالی پرشمار تئاتر رشت بتوانند با همگرایی بیشتر نسبت به مسائلی همچون بیمه‌ی هنرمندان، اجاره بهاء سالن، تبلیغات شهری، تنظیم اساسنامه‌های آموزشی در صنف آموزشگاه‌ها و تقویت زیرساخت‌ها، قدم‌های مفیدی بردارند، البته اگر از آفت اختلافات و دخالت‌های دولتی مصون بمانند و با تمام تفاوت‌ها همدل و ثابت‌قدم پیش بروند.
آخر این‌که همواره یکی از گلایه‌های مهم هنرمندان ساکن استان‌ها این است که تمام توجهات و امکانات در پایتخت تمرکز یافته، مانع برابری و تقسیم متوازن اندک بودجه‌های دولتی می‌شود و اغلب نمایش‌ها و بازیگرانی دیده می‌‍شوند که در تهران به روی صحنه بروند که این تبعیض‌آمیز است.
حال علیرغم این‌که بیشتر اعضای خانواده‌ی نمایش گیلان در رشت فعالیت دارند و کانون کارگردانان نیز در رشت تشکیل شده، کاش شهرهایی که هنرمندان جوان و تازه کار و پیشکسوتان مطرحی در عرصه‌ی نمایش دارد نیز در این حلقه جایی بیابند و هسته‌ی مرکزی کانون با تمهیدی خلاقانه در مسیر تکامل از تئاتر شهرهایی مانند: لاهیجان، انزلی، تالش، رودبار، لنگرود و مانند آن غافل نشوند تا به این وسیله حرکتی جامع و فراگیرتری در عرصه‌ی نمایش گیلان جان بگیرد.
برای داوری عملکرد کانون نیز باید فرصت داد و امیدوار بود، حداقل شش ماه الی یک‌سال بعد بهتر می‌توان نسبت به کیفیت و ضعف‌های این حرکت در تئاتر گیلان نقد و نظر داد.
