برق اگرچه مظهر روشنایی‌ست و بخش عظیمی از رفاه زندگی مدرن و تمامی پروژه شهر و شهروند هوشمند وابسته به آن می‌باشد، روی دیگری نیز دارد؛ می‌تواند جان بگیرد، بسوزاند، و در یک چشم به‌هم زدن امیدهایی را ناامید، هستی‌هایی را نابود و خانه و کاشانه‌هایی را بدل به خاکستر نماید.
در این سال‌ها بارها و بارها از سوختن، قطع عضو شدن، معلولیت و جان دادن و خاموش شدن کسانی در برابر این اختراع کم‌نظیر بشر که برای روشن‌تر کردن زندگی‌شان کشف شده بود، شنیده‌ایم.
از کودکی که بی‌خبر از همه‌جا برای دیدن فوتبال به ورزشگاهی رفته بود، تکیه بر میله آهنی داربستی داده؛ و برق، بی هیچ اخطار و هشداری، پیش از آن‌که بتواند از خود واکنشی نشان دهد، چشمانش را بست، چشمانی که دیگر هرگز گشوده نشد، چشمانی که امید و آرزوی خانواده‌ای بود. در آن رویداد فقط عماد صفی یاری کشته نشد، بلکه خانواده‌ای به علت عدم رعایت ایمنی توسط مجریان و بهره‌برداران داغدار شدند و به قتل رسیدند.
ماجرای دلخراش یک بیمارستان در شمال کشور را خاطرتان هست؟ یک مرکز درمانی که باید نماد نجات جان‌ها باشد، بر اثر بی‌توجهی به ایمنی و بازرسی‌های دوره‌ای، در رخدادی منجر به مرگ و مصدویت تنی چند از هموطنان‌مان شد. ضایعه‌ای غیرقابل جبران.
اکنون هم داستان تلخ مجتمعی تجاری در منطقه آزاد که دردی بر دردهای مردم افزود.
این خبرهای هولناک در کنار تعداد حداقل ۷۰۰ کشته در سال بر اثر فقط برق‌گرفتگی طبق آمار پزشکی قانونی، گرچه بی‌صدا، بدون ذره‌ای رحم و حتی بی فرصت جبران پیش می‌آید، اما پیشامد و اتفاق نیست.
اینها نتیجه بی‌توجهی‌های ما به اصول ابتدایی ایمنی برای زندگی در هزاره سوم است.
بخش عظیمی از این رویدادها می‌توانست رخ ندهد، تنها و تنها با احترام به قانون.
الزام رعایت ایمنی، تست و آزمون تجهیزات برقی پس از نصب و انجام بازرسی‌های دوره‌ای و منظم تاسیسات برقی مطابق مبحث سیزدهم قانون مقررات ملی ساختمان، استانداردهای بین اللمللی BS4743, BS5458 و IEC60364_6، استاندارد ۶_۱۹۳۷، دستورالعمل‌ها و آیین‌نامه‌های حفاظتی اداره کار ساده‌ترین قدم‌های پیشگیرانه در برابر فجایعی این‌چنینی ست.
باور کنیم که تاسیسات برقی شوخی‌بردار نیستند. بپذیریم همواره خطر در جایی ست که از دیده‌ها پنهان است. خطر در سیمی ست که از داخل دیوار یا سینی رد شده و در دید نیست، خطر در فیوزی‌ست که دائم قطع می‌کند بی‌آن‌که دلیلش در جلوی چشم ما باشد، خطر در اتصالاتی‌ست که دیگر دیده نمی‌شوند، خطر در فرسودگی و استهلاک تجهیزات به ظاهر سالم است، خطر در اموری‌ست که چون از دید ما پنهان ست، به آن‌ها اهمیت نمی‌دهیم.
استفاده از مجریان دارای صلاحیت، رعایت اصول ایمنی، انجام تست‌های بدو تحویل و بازرسی‌های دوره‌ای، نه هزینه‌ای اضافی،بلکه یک سرمایه‌گذاری هوشمند برای سلامتی جان و مانایی محل زندگی یا کسب و کار ماست.
پیشگیری همیشه ساده تر، کم هزینه‌تر و پربازده‌تر از جبران فاجعه خواهد بود.
بیایید تا پیش از آن‌که برق جان دیگری را خاموش کند با روشن کردن چراغ آگاهی در دل خودمان و اطرافیان مان؛
به کمک رعایت اصول ایمنی و انجام تست‌های بدو تحویل و بازرسی‌های دوره‌ای،
رفاه بیشتر با خطر کمتر را زندگی کنیم. ایمنی تنها یک گزینه نیست، ایمنی تنها راه ادامه زندگی‌ست.
کارشناس ارشد مکاترونیک
ناظر و طراح برق نظام مهندسی گیلان