از ابتدای انقلاب تا کنون که هرساله به مناسبتهای مختلف درختکاری های متعدد انجام شد حتی یک سانتی متر به وسعت جنگلهای کشور و شمال افزوده نشده است.
اگر چه کاشت درخت مقداری به فضای سبز و پارکهای کشور افزوده اما توسعه و احیای جنگلهای شمال با این قبیل برنامه‌ها چیزی جز هدر رفت منابع به همراه نداشته است. چرا که درختکاری به این شکل و نمادین در افزایش پوشش جنگلی تاثیرگذار نبوده و درختان نیاز به حمایت و حفاظت دارند.
در حال حاضر بزرگترین چالش منابع طبیعی و جنگلهای کشور بحث کاشت درخت نیست، حاظت و نگاه داشت نهالهای کشت شده حلقه مفقوده توسعه درختکاری کشور است. در روز درختکاری ما فقط با جنبه سمبلیک این روز مواجه می‌شویم و نگه داری درختان کشت شده امری رها شده و بدون برنامه ریزی در منابع طبیعی و جنگلهای کشور است.
مثال عینی این اقدامات سمبلیک در سال گذشته طی کاشت ۳ هزار اصله درخت در شهرستان خرفکل شفت رقم خورد که در راستای کاشت ۱۰۰ هزار درخت در کشور اجرا شد. حرکتی نمادین که حتی به ثبت گینس نیز رسید. اما حال باید از منابع طبیعی استان جویا شد سرنوشت ۳ هزار درخت کاشت شده بعد از یکسال به کجا منتهی شد و چه تعداد نهال در سایه حفاظت و نگه داری پایدار مانده‌اند؟ هیچ
بهتر است بگویم؛ جنگلها و منابع طبیعی استان در بلاتکلیفی مدیریت و بحث حفاظت متوقف شده است و هر گونه اقدامی برای توسعه درختکاری و افزایش پوشش جنگلی به سرانجام نمی‌رسد مادامی که بهره برداران خصوصی، برداشت بی رویه چوب قاچاق از جنگها، چرای بی رویه دام، تصرف اراضی و جنگل تراشی برای تامین چوب سوخت، ساخت وساز در ییلاقات همچنان بعنوان عوامل تخریب کننده در جنگلهای شمال کشور باقی بمانند.
اگر چه بعد از طرح تنفس جنگل، مدیریت جنگلداری در شمال متوف شد اما طرح نیمه تفضیلی در بحث فیزیکی در حال اجرا است که می‌توان به حفاظت فنی از جنگلها در اجرای آن امیدوار بود.
درختکاری‌های سمبلیک در حالی در کشور ادامه دارد که هم اینک نیمی از جنگلهای ما توانایی احیای خود را از دست داده‌اند و مابقی جنگلهایی که در خارج از طرح‌های جنگلداری واقع شدند فاقد طرح احیا هستند.
از آستارا تا شرق گیلان بیش از ۳۰ حوزه جنگلی در استان وجود دارد که برخی از آنها به دلیل نزدیکی به روستاها و چرای دام به جنگلهای مخروبه تبدیل شده‌اند که توان رویشی ندارند. در حالیکه این عرصه‌ها نیازمند محصور شدن و حفاظت هستند .
باید تصریح کرد: ۱۳۵۰۰۰ تا ۱۴۰۰۰۰ هکتار از جنگل های استان طرح فعال داشتن ، بقیه یا طرح نداشتن یا غیرفعال بود . از ۵۶۸ هزار هکتار جنگلهای شمال در زمره جنگلهای فعال محسوب می‌شوند و مابقی جز پارکها، مخروبه‌ترین جنگلهای کشور هستند.
در پایان باید بگویم به این قبیل درختکاری‌های نمادین چندان خوشبین نیستم و در بسیاری از مواقع چیزی جز هزینه تراشی به دنبال نداشته است. جنگلهای شمال به حفاظت نیاز دارند تا درختکاری رها شده.