وقتی رییس جمهور اعلام میکند؛ حتی یک میلیارد دلار هم ندارد که خرج کند؛ وقتی کشور با کمبود شدید بودجه مواجه است، که یکی از علل مهم تورم افسارگسیخته محسوب میشود، پس چرا باید انتخابات شوراها برگزار شود؟
وقتی دولت اینچنین از پرداخت حقوق کارکنان عاجز مانده و مجبور است اسکناس چاپ کند؛ به عنوان یکی دیگر از علل تورم خانمانسوز، وقتی دولت بیش از یک همت به تامین اجتماعی بدهکار است و سبب از هم پاشیدگی روال عادی صندوق تامین اجتماعی شده است، وقتی دولت پول ندارد پروژههای نیمه کاره را سامان دهد، وقتی دولت پول کافی ندارد به سلامت مردم برسد، چرا باید اینکار را انجام دهد؟
اگر دولت با این بار مشکلات، یک دوره انتخابات شوراها را با بودجه هزاران میلیاردی اجرا نکنند، زمین به آسمان میرود و آسمان به زمین میچسبد؟ خیر هیچ اتفاق مهمی رخ نمیدهد. طبق تجارب دورههای گذشته شوراها، اعضای شوراهای شهر بیش از ۵۰ درصد دوباره موفق به کسب رای میشوند و اعضای شوراهای روستاها نیز بیش از ۸۰ درصدشان تغییر نمیکنند.
بنابراین با این همه مضیقه مالی که دولت گرفتار آن شده و با این حجم وسیع از کارهای بسیار مهمی که در این دوران پرالتهاب بر دوش دولت سنگینی میکند؛ پس چه لزومی است انتخابات شوراها را برای سه سال برگزار کند؟
بهتر است تا دیر نشده دولت قانون دو فوریتی تعلیق انتخابات شوراها را برای مدت سه سال به مجلس ارائه دهد؛ یا اینکه نمایندگان مجلس با یک طرح دو فوریتی جلوی انتخابات شوراها را بگیرند. بدون هیچ شک و تردیدی، بهترین کاری که دولت و مجلس میتوانند در این برهه حساس برای کشور انجام دهند دادن اعتبار به اعضای شوراها به مدت سه سال دیگر است.
امیدوارم این پیشنهاد مدنظر تصمیمگیران قرار گیرد. هرچند که بسیاری هستند که مدتهاست فعالیت زیرپوستی برای انتخابات شوراها انجام میدهند و قطعا به طرح چنین پیشنهاداتی معترض خواهند شد. اما آنچه که در این برهه حساس مهم است، این است که جلوی هزینههای هنگفت انتخابات شورا گرفته شود.
با این اقدام نهتنها فشار زیادی از روی دولت برداشته خواهد شد؛ بلکه بودجه و اعتبارات برای اجرای پروژههای عمرانی اختصاص پیدا خواهد کرد که اقدامی ضد تورمی و در مسیر توسعه است.