انتخاب آقای دکتر پزشکیان به عنوان رئیس جمهور حاصل فرآیندهای پیش‌بینی نشده و اتفاقات سریعی بود که با بروز سانحه‌ی سقوط هلیکوپتر و و فقدان ناگهانی مرحوم رئیسی در طی کمتر از سه ماه نظام مدیریت اجرایی ارشد کشور را در آستانه تغییرات بنیادین قرار داد.
این انتخاب از سوی دیگر محصول ائتلاف بخش‌های متنوعی از افکار عمومی بود که انتخابات زود هنگام ریاست جمهوری را به عنوان فرصتی برای نجات کشور از بحران‌های عمیق سیاسی، اقتصادی و اجتماعی می‌دیدند و به تناسب نقش‌آفرینی خود در فرآیند انتخاب ایشان، عملکردهای متناسب با خواست‌های خود را از ایشان انتظار داشته و دارند.
معرفی وزیران پیشنهادی به مجلس شورای اسلامی نخستین تلاقی افکار عمومی جامعه به ویژه طیف‌های متنوع رای‌دهندگان به آقای دکتر پزشکیان با عملکرد وی در قامت رئیس جمهور بود.
ترکیب متنوع و گاه به نظر نامتجانس سیاسی افراد معرفی شده، در ابتدا بخش زیادی از طرفداران رئیس جمهور را سرخورده ساخت به ویژه که در ترکیب پیشنهادی افرادی با پیشینه مخالفت با سیاست‌های کلی رئیس جمهور و حتی مخالفت با شخص وی نیز یافت می‌شد.
حضور این قبیل افراد در ترکیب کابینه هر قدر از سوی هواداران سیاسی آقای دکتر پزشکیان نامطلوب و غیر موجه تلقی می‌شد، از سوی افراد میانه روی جناح‌های مختلف به عنوان تلاشی برای کاهش تنش‌ها تلقی شده و کابینه پیشنهادی را به عنوان گامی در مسیر وفاق ملی تعبیر نمودند.
بنظر می‌رسد با بررسی کابینه در مجلس و با مشاهده برخورد طیف اقلیت تندروی مجلس با کابینه پیشنهادی بخش زیادی از طرفداران منتقد اولیه، سختی کار رئیس جمهور در تعامل با مجلس و سایر اجزای حاکمیت را بیشتر درک نموده و به تدریج نوعی همدلی و همسویی با ترکیب کابینه در آنان شکل گرفته است و تعبیر کابینه وفاق ملی از سوی این طرفداران نیز به عنوان راهکار انتخابی ناگزیر پذیرفته شده است.
از سوی دیگر در مجلس علیرغم رای مثبت به تمامی وزرای پیشنهادی جو عمومی در برخورد با وزرای مختلف به گونه ای بوده است که تا آخرین لحظات احتمال رای جناحی به حذف برخی از وزرای پیشنهادی، با قدرت مطرح بود و تنها شاید سخنان ناگزیر رئیس جمهور در دقیقه نود و تاکید ایشان بر هماهنگی و موافقت ارکان نظام با تک تک وزیران پیشنهادی بود که توانست اقلیت تندروی مجلس را از اجرای نقشه خود در حذف چهره‌های مهم کابینه منصرف سازد.
این اتفاق اگر چه در مرحله فعلی بن بست احتمالی در روند کاری دولت را برطرف ساخت، اما نگاهی به رای مرزی وزیران فوق‌الذکر نشان می‌دهد که این گروه رادیکال و تندرو علیرغم همه ادعاهای ذوب در ولایت، هنگام تصمیمات سیاسی تنها به منافع جناحی می‌اندیشند و در این راستا با عبور از نظریات رهبری نیز مشکلی ندارند.
این نکته مهمی است که رئیس جمهور محترم در ادامه همکاری با مجلس فعلی باید به آن توجه کافی داشته باشد و قطعا بخش زیادی از وقت و انرژی وی و مشاوران وی در آینده برای تنظیم این روابط شکننده با مجلس صرف خواهد شد.
نظرات بسته شده است.