مجموعهای از تحقیقات نشان داده‌اند جمعیت بزرگی از دانش‌آموزان (بعضا ۹۵ درصد آنان) دچار مشکلاتی چون فرسودگی تحصیلی و اهمال‌کاری تحصیلی هستند. وقتی ساختار آموزشی و پرورشی قادر به برطرف کردن نیازهای واقعی دانش‌آموزان نیست این موضوع احتمال بروز پدیده‌های افت تحصیلی را افزایش می‌دهد.
مجموعهای از تحقیقات نشان داده‌اند که تنها استان‌های البرز، سمنان، اصفهان و مرکزی از لحاظ برابری آموزشی کشور در سطح مناسبی هستند درحالیکه استان‌هایی چون کرمان، سیستان و بلوچستان، خوزستان، لرستان، زنجان و… در وضعیت نامناسب از لحاظ برابری آموزشی (با معیار تفاوت معدل بر‌حسب شهرستان) قرار دارند و استانی مانند گیلان از این نظر متوسط است. از آنجا که خیل عظیمی از دانش‌آموزان در مدارس دولتی در کل کشور مشغول تحصیل هستند بنابراین مشکلات مربوط به برقراری عدالت آموزشی گریبانگیر آن‌ها نیز خواهد بود.
احتمالا حدود ۱۵ درصد از دانش‌آموزان در مدارس غیرانتفاعی درس می‌خوانند به همین دلیل مدارس دولتی از لحاظ سرانه دانش‌آموزی، امکانات و تجهیزات آموزشی، توانمندی‌های دبیران در ارائه محتوای آموزشی و…. قادر به رقابت با این‌گونه مدارس نیستند.
ناگفته نماند که بروز مشکلاتی چون همه‌گیری ویروس کرونا در مقطع زمانی خاص سبب ایجاد ضعف‌هایی در پایه‌های تحصیلی گروهی از دانش‌آموزان شده است. بعید است گرایش به مهاجرت چنین وضعیتی را ایجاد کرده باشد، زیرا دانش‌آموز می‌داند که برای مهاجرت حداقل به دیپلم با معدل بالا آن هم در رشته‌های ریاضی و تجربی نیاز دارد درحالیکه مباحث مطرح‌شده توسط کارشناسان، معرف مشکلات گسترده در پایه‌های تحصیلی است.
مشکلات روانی و رفتاری چون اضطراب و افسردگی، اعتیاد به فضای مجازی، فقدان انگیزه تحصیلی، سردرگمی هویتی دانش‌آموزان، هدایت تحصیلی نامناسب دانش‌آموزان و… از جمله سایر عواملی هستند که احتمالا در شکل‌گیری مشکلات مطرح شده سهیم هستند.
نظرات بسته شده است.