ورود ۸ هزار خودروی برقی به بازار ایران که توسط رئیس کل گمرک کشور اعلام شده است، می‌توانست فرصت مناسبی برای گام‌های جدی برای تقلیل آلودگی شهرها و تحول به انرژی‌های پاک باشد. اما در حال حاضر، این اقدام بیشتر شبیه به یک «فرآیند ناتمام» یا حتی «پروژه تبلیغاتی» به نظر می‌رسد که بدون برنامه‌ریزی جدی و رویکرد بلندمدت اجرا شده است.
نخست از همه، بازکردن سامانه ثبت‌نام مستقل توسط شرکت‌های خودروسازی، مانند ایرانخودرو، نشان می‌دهد که سامانه عرضه یکپارچه خودروهای برقی که قبلاً طراحی شده بود، دیگر کارآیی لازم را ندارد. این موضوع نه‌تنها به تعطیلی سیستم موجود انجامیده، بلکه باعث شده است مردم به‌عنوان مصرف‌کننده، در مقابل عدم شفافیت و نظم در بازار خودرو برقی قرار گیرند.
یک سوال مهم اینجاست که آیا این ۸ هزار خودروی وارداتی به طور کلی متعلق به شرکت‌های خودروسازی بزرگ است یا دیگر شرکت‌های واردکننده نیز سهمی از این تعداد را دارند؟ عدم ارائه اطلاعات دقیق در این زمینه، نشان‌دهنده نقص شفافیت است
دوم، عدم ذکر خودروهای برقی در بودجه سال ۱۴۰۵ نشان می‌دهد که دولت جدید تمایل کمتری به توسعه این حوزه دارد. این وضعیت با توجه به تبلیغات گسترده برای ترویج خودروهای برقی، تضاد قابل توجهی ایجاد می‌کند.
چنانچه این سیاست‌ها به‌صورت غیرمنطقی تغییر کنند، اعتماد مردم به سیاست‌های دولت در حوزه انرژی پاک و محیط‌زیستی کاهش یافته و فرصت‌های پیش‌رو از دست خواهد رفت. سوم، عدم وجود زیرساخت‌های لازم برای خودروهای برقی مانند ایستگاه‌های شارژ و مشکلات موجود در تأمین برق مصرفی، نشان می‌دهد که دولت و مسئولان مربوطه به‌طور کامل به ابعاد عملی این پروژه فکر نکرده‌اند.
بدون ایجاد زیرساخت‌های لازم، واردات خودروهای برقی تنها یک نمایش خواهد بود که هیچ اثر دائمی بر کاهش آلودگی شهرها و تحریک تقاضای داخلی نخواهد گذاشت.نهایتاً، عدم ادامه سیاست‌های پایدار در حوزه خودروهای برق، نشان‌دهنده فقدان راهبردی بلندمدت در مدیریت این بخش است.
اگر دولت به‌صورت دوره‌ای و بر اساس تغییرات سیاسی سیاست‌های خود را تغییر دهد، این امر فقط به تعطیلی فرصت‌های اقتصادی و محیط‌زیستی انجامیده و مردم را به‌سوی عدم اعتماد به تصمیم‌گیری‌های دولت سوق می‌دهد.
در نتیجه، ورود ۸ هزار خودروی برقی به کشور، بدون وجود یک برنامه‌ریزی منطقی و شفاف، تنها یک اقدام ظاهری است که به‌دلیل نبود تأیید در بودجه سال آینده و عدم تامین زیرساخت‌های لازم، احتمالاً به‌سرعت از دید مردم فراموش خواهد شد. این وضعیت، نه تنها فرصت‌های اقتصادی و محیط‌زیستی را از دست می‌دهد، بلکه اعتبار دولت در مدیریت بحران‌های سیستمی را نیز تحت سؤال می‌برد.
مسئله‌ی انرژی و توسعه‌ی کشورهای خاورمیانه‌ای
ورود خودروهای برقی به بازار ایران به عنوان یک راهکار برای کاهش آلودگی شهرها و تحریک اقتصاد مطرح شده است. با این حال، وضعیت فعلی زیرساخت‌های لازم برای پذیرش و توسعه این نوع خودروها در کشور، نشان‌دهنده ضعف‌های جدی در برنامه‌ریزی و اجرای سیاست‌های مرتبط است. این موضوع، وقتی با عملکرد کشورهای دیگر منطقه خاورمیانه مقایسه می‌شود، تفاوت‌های قابل توجهی را آشکار می‌کند.
یکی از مهم‌ترین چالش‌های ایران در حوزه خودروهای برقی، کمبود ایستگاه‌های شارژ کافی است. برخی منابع اعلام کرده‌اند که در کشور ما، زیرساخت‌های لازم برای پذیرش و توسعه این نوع خودروها هنوز به‌طور کامل مهیا نیست.این نقص، باعث شده است که استفاده از خودروهای برقی برای مردم به یک موضوع غیرعملی تبدیل شود.
بدون ایجاد شبکه‌ای کارآمد از ایستگاه‌های شارژ در سراسر کشور، اعتماد مصرف‌کنندگان به این نوع خودروها کاهش یافته و این صنعت نتواند به‌صورت واقعی رشد کند.در مقایسه، کشورهایی مانند عربستان سعودی و امارات متحده عربی، با سرمایه‌گذاری گسترده در ایجاد زیرساخت‌های لازم، به سرعت در حال تجهیز شهرهای خود با ایستگاه‌های شارژ برقی هستند.
این کشورها، با استفاده از فناوری‌های پیشرفته و مدیریت مؤثر، به سرعت در حال تبدیل شدن به مراکزی برای توسعه خودروهای برقی در منطقه هستند.برخلاف کشورهایی مانند قطر و عربستان سعودی که به طور فعال در توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر سرمایه‌گذاری می‌کنند، ایران هنوز در این زمینه پیشرفت کافی نداشته است.
برای مثال، عربستان سعودی با پیشنهاد احداث ۳۰ هزار مگاوات ظرفیت نیروگاه‌های تجدیدپذیر در چهار سال آینده، نشان داده که تأمین انرژی برای خودروهای برقی در اولویت‌های آن قرار دارد. این کشور حتی با استفاده از پروژه‌های بزرگ نظیر «نیوم»، به ساخت محیط‌های هوشمند و پایدار برای استفاده از خودروهای برقی پرداخته است.
در مقابل، ایران هنوز در تأمین انرژی برای خودروهای برقی مشکلات فراوانی دارد. براساس گزارش‌ها، با فرض تولید سالانه ۱۰۰ هزار دستگاه خودروی برقی، کشور نیازمند حداقل ۵ گیگاوات ساعت باتری خواهد بود. اما تاکنون، هیچ پیش‌بینی دقیقی برای ایجاد ظرفیت‌های لازم در این زمینه انجام نشده است.
این موضوع نشان می‌دهد که دولت ایران به‌عنوان یکی از پیش‌نیازهای اساسی برای توسعه خودروهای برقی، در ایجاد انرژی تجدیدپذیر کافی ناکام مانده است.
نظرات بسته شده است.