در خبرها آمده بود هفته گذشته، ۱۰ کشتی حامل روغن خوراکی در مجتمع بندری کاسپین پهلو گرفته و در مجموع از ابتدای امسال تاکنون در مجتمع بندری کاسپین؛۵۰ هزار تن روغن خوراکی خام تخلیه شده است.
انتشار چنین اخباری در حالیکه وضعیت روغن خوراکی همچنان در بازارهای گیلان متلاطم است منجر به سوال شهروندان از مسؤولان و ناکارآمدی آن‌ها در تنظیم بازار این کالای اساسی شده است.
از یک سو به ادعای مسؤولان صمت و ستاد تنظیم بازار با تخلیه ده‌ها هزار تن روغن خام در بنادر و توزیع آن در کارخانه های تولید روغن خوراکی استان گفته می‌شود؛ مشکلی در تولید و توزیع روغن در سطح فروشگاه‌ها و فروشگاههای استان وجود ندارد و از سوی دیگر شهروندان همچنان شاهد قفسه‌های خالی روغن هستند و می‌پرسند روغن‌ها کجا توزیع شده‌اند که به دست مصرف کننده واقعی نمی‌رسند؟
انتشار اخبار ضد و نقیض از عرضه روغن در فروشگاه‌ها و مشاهده قفسه‌های خالی، پارادوکس این روزهای مردم با مسؤولین شده است. کار تامین روغن به جایی رسیده که اگر دسترسی به بند پ (پارتی) در فروشگاه‌ها نداشته باشیم از دریافت روغن خوراکی محروم می‌مانیم و این موضوع شهروندان گیلانی را به ناچار به محتکرین خانگی تبدیل کرده که از ترس همواره در صف‌های طولانی فروشگاههای زنجیره‌ای و سوپرمارکت‌ها روزها به دنبال خرید روغن هستند.
به نظر می‌رسید همزمان با مذاکرات هسته‌ای کشور، بازارهای طلا و ارز رو به ثبات نسبی و کاهش قیمت می‌روند، اما اکنون روغن خوراکی و برخی از اقلام همچون حبوبات به دل‌نگرانی جدید خانوارهای گیلانی تبدیل شده است. همانطور که پیش از این گوشت و مرغ بود.
حالا در کنار گرانی مرغ و گوشت و لوبیا چیتی، اینبار روغن به کالای لوکس و دست نیافتنی شهروندان تبدیل شده و برخی فروشندگان نیز با سوار شدن بر موج ترس و نگرانی مردم از این کمبود و گرانی قیمت، برخی از روغن‌های برند خارجی را با قیمت‌های نجومی بفروش می‌رساند.
از اینرو ادامه گرانی و نبود روغن همراه با شانه خالی کردن مسؤولان صمت از نبود این کالای اساسی، موجی از احتکار خانگی روغن و سایر اقلام مورد نیاز شهروندان را موجب شده است.
اگر تا پیش از این احتکار و انبار کردن کالا از سوی بازاریان محتکر به قصد گران کردن آن کالا در مواقع کمبود صورت می‌گرفت، اکنون شرایط به گونه‌ای پیش رفته که هریک از مردم عادی به سبب تورم و شرایط بد اقتصادی و گرانی کالاها بالقوه به محتکران خانگی تبدیل شده‌اند.
بیاید باور کنیم مردم در این احتکار مقصر نیستند. بهم ریختگی روحی و ترس از آینده نامعلوم از شرایط اقتصادی کشور و افزایش روزانه تورم، برخی را به این دیدگاه سوق داده كه باید تا می‌توان برخی كالاها و هرآنچه که مورد نیاز است را خریداری و انبار كرد.
این در حالی‌ست که اینروزها بازار رنگارنگ بهار با محصولات صیفی، سبزی و میوه، گوشت و مرغ گیلان چشم نوازی می‌كند اما عده‌ای سودجو، بازارکالاهای اساسی را با قحطی ساختگی مواجه کرده و شهروندان را همواره در معرض کمبود نگاه می‌دارند؟
به نظر می‌رسد باید منشا و دلیل طمع خرید و کُنش‌های غیرمتعارف و هیجانی مردم برای خرید کالاهای اساسی از جمله روغن را در نشر خبرهای متناقض از تامین و توزیع این کالا از سوی مسؤولین بدانیم و به دنبال مقصر در میان شهروندان نباشیم. چراکه مردم ما به خودی خود هیچگاه محتکر نبودند، محتکرشان کردند.