در زمانه‌ای که هجوم ارتش تاریکی برای نابودی طبیعت سرعت بیشتری نسبت به احیا طبیعت دارد و بشر به سمت نابودی خود به دست خود رفته است، زیستگاه خود را به هر طریقی تخریب و نابود می‌کند. اما در این میان، افرادی هستند که برای حفاظت از آن تلاش می‌کنند.
این نگهبانان، همچون جنگجویانی در راه روشنایی، به طور شبانه‌روزی برای حفاظت از طبیعت می‌کوشند. محیط‌بانان، سربازان بی‌زره‌ای هستند که در سکوت در میدان جنگی نابرابر و دشوار می‌جنگند.
طبق آمارهای اعلام شده، ۱۲۱ محیط‌بان طی سی سال گذشته در راه حفاظت از طبیعت جان خود را از دست دادند. این آمار با تعداد جنگل‌بان‌ها بیشتر هم می‌شود و نشان‌دهنده‌ی فداکاری و جانفشانی این افراد است.
شاید در دنیایی که هر روز میلیون‌ها انسان جان خود را بر اثر جنگ و بیماری از دست می‌دهند، ۱۲۱ نفر طی ۳۰ سال به چشم مردم خاورمیانه کوچک به نظر برسد. اما باید در نظر گرفت که این ۱۲۱ نفر در مسیری گام نهادند که می‌دانستند احتمال از دست دادن جان خود را دارند. آن‌ها با شجاعت و اراده‌ای قوی، در تلاشند تا از طبیعت و آینده بشریت حفاظت کنند.
این در حالی است که محیط‌بانان علاوه بر پایین بودن حقوق و مزایای بسیار اندک، از حمایت‌های قانونی لازم برای انجام وظایف خود نیز برخوردار نیستند. تعداد کم محیط‌بان‌ها فشار کاری آن‌ها را بسیار سخت‌تر می‌کند.
در حال حاضر، تنها ۴۰۰۰ محیط‌بان در ایران وجود دارد، در حالی که طبق استانداردهای جهانی، تعداد آن‌ها باید به ۱۹ میلیون نفر برسد. این واقعیت به وضوح نشان می‌دهد که چگونه ۴۰۰۰ نفر باید در برابر چالش‌های بی‌شماری که در حفاظت از محیط زیست وجود دارد، ایستادگی کنند.
هر روز، محیط‌بانان با تهدیدات جدی مواجه هستند؛ از جمله شکارچیان غیرقانونی، قاچاقچیان چوب و آتش‌سوزی‌های عمدی. با این حال، آن‌ها با شجاعت و اراده‌ای پولادین همچنان به مأموریت خود ادامه می‌دهند. در شرایط سخت و دور از خانواده، با حداقل امکانات، از طبیعت محافظت می‌کنند.
این شرایط نامناسب و کمبود نیروی انسانی در حالی است که طبیعت در خطر است و نیاز به حمایت بیشتری دارد. فشار کاری و استرس‌های ناشی از این کمبود نیرو می‌تواند به سلامت روانی و جسمی محیط‌بانان آسیب برساند.
بنابراین، ضرورت دارد که توجه بیشتری به این قشر از جامعه شود و حمایت‌های قانونی و مالی لازم برای آن‌ها فراهم گردد. محیط‌بانان تنها مدافعان طبیعت نیستند، بلکه نگهبانان آینده نسل‌های آینده نیز به شمار می‌روند.
اگر به حفاظت از آن‌ها و محیط زیست اهمیت ندهیم، ممکن است روزی با پیامدهای جبران‌ناپذیری مواجه شویم که نه تنها بر زندگی ما تأثیر خواهد گذاشت، بلکه بر بقای تمامی موجودات زنده نیز اثر خواهد داشت. اکنون زمان آن است که عزم خود را جزم کرده و به حمایت از این قهرمانان خاموش بپردازیم.
حمایت ما چگونه می‌تواند باشد؟ آیا ما می‌توانیم در حمایت از محیط‌بان‌ها اثربخش باشیم؟
بله مطالبه‌گری ابزاری است که می‌توان رد دست‌های پایداری در این راه برجا بگذارد به عنوان مثال ما می‌توانیم با درخواست جمعی برای افزایش حقوق، قوت بخشی به قوانین حمایتی و ایجاد مزایایی همچون مشاوره‌های پزشکی برای کاهش استرس و اضطراب به افزایش ایمنی و هموار کردن مسیر شغلی محیط بانان کمک کننده باشیم.
نظرات بسته شده است.