مجموعه تاریخی شیلات کیاشهر، به‌عنوان مکانی واجد ارزش‌های میراث‌فرهنگی، دارای ویژگی‌هایی متشکل از ساختاری فضایی-کالبدی است.
ارزش‌های منسوب به این مجموعه و تعیین میزان اهمیت آن‌ها می‌تواند، نقش مهمی در جهت حفاظت و سرمایه‌گذاری در قالب گردشگری فرهنگی باشد. فرهنگ به‌عنوان پدیده‌ای ذهنی با تجسم و تجسد کالبدی می‌تواند، ابزاری برای بیان متن فرهنگی جامعه در قالب ایجاد تجارب و انتقال معانی فردی و جمعی به حساب آید.
گردشگری نیز به‌عنوان پدیده‌ای فرهنگی، به‌دنبال تغییرات در جهان معاصر، ساخت و سازمان کالبدی و توانمندی‌های اجتماعی-فرهنگی متناسب با فرهنگ حاکم است. در این میان پتانسیل‌های تاریخی، فرهنگی و گردشگری به‌ویژه در مناطق تاریخی و مرکزی شهرها به‌عنوان کانون‌های جاذب؛ توانایی، پویایی و سرزندگی بافت‌های شهری را دارا بوده و می‌تواند زمینه‌ی جذب گردشگر و توسعه الگوهای فضایی گردشگری، بهبود وضعیت اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی ساکنان و توسعه و ترویج فرهنگ و هویت بومی منطقه را در قالب گردشگری فرهنگی فراهم آورد.
با رشد سریع گردشگری فرهنگی در دنیا، گردشگران علاقه‌ی فزآینده‌ای را به تاریخ میراث‌فرهنگی از خود بروز داده‌اند. اکنون میراث‌فرهنگی و گردشگری برای مردم به یک موضوع آشنا تبدیل شده و روز به‌روز نسبت به آن کنجکاوی بیش‌تری نشان می‌دهند.
در این راستا توجه سیاست‌گذاران به میراث‌فرهنگی علاوه بر مسائل اقتصادی، تبلیغاتی و خدماتی در موضوع گردشگری، لازم است به فعالیت‌های آموزشی و پژوهشی نیز معطوف شود. بنابراین توجه و به‌کارگیری ارزش‌ها در مدیریت فرهنگی و تعاملات بین فرهنگی بسیار مؤثر خواهد بود. در این شرایط است که گردشگری می‌تواند، موجب حفاظت از میراث‌فرهنگی شده و محرک احیای ارزش‌های محلی و الگوهای فرهنگی در حال نابودی باشد.
چرا که فرآیند نادرست توسعه گردشگری فرهنگی و روند تغییرات حاضر، موجب بروز وضعیت نامطلوب میراث‌فرهنگی امروز ایران بوده و لطمات جبران‌ناپذیری را به ارزش‌های نهفته در شهرها دارد. مجموعه تاریخی شیلات کیاشهر، به‌عنوان یک مجموعه تاریخی دارای ساختار کالبدی و فضایی مشخص با محوریت بنای اصلی، به‌عنوان ستون فقرات مجموعه و عناصر کارکردی اصلی مانند: مهمان‌سرا، بنای صید و خاویارسازی، ساختمان سردخانه، کارگاه سریشم‌سازی، کارگاه نجاری، بناهای اداری و مالی، ساختمان‌های مسکونی، موزه خاویار، گورستان روس‌ها و … شکل گرفته است.
این مجموعه بناها، به‌صورت مستقل در سال ۱۳۸۶ در فهرست آثار ملی ثبت شده است. این مجموعه به‌واسطه تغییرات در اوضاع اجتماعی-فرهنگی، اقتصادی و سیاسی در طی سال‌های مختلف دچار تحولاتی بوده و این امر تاثیرات بسیاری در کالبد و فضای آن داشته است. مجموعه شیلات کیاشهر به‌عنوان پیشینه‌ای با ارزش و هویت‌بخش فرهنگی-تاریخی در مرکز شهر کیاشهر، از گزند بی‌توجهی که ناشی از مشکلات بسیار است، در امان نمانده و برای ادامه حیات و جلوگیری از فرسودگی نیاز است مورد صیانت و حفاظت بیش‌تری قرار گیرد تا از فرسودگی کالبدی و عملکردی نجات یافته و نقش خود را در به تصویر کشیدن ارزش‌های میراث فرهنگی در توسعه گردشگری فرهنگی مشخص کند.