در پی تخریب گسترده جاده کوهستانی تالش–کیشون‌بن–مریان و گسترش فعالیت‌های غیراصولی و پرخطر معادن شن و ماسه، اهالی روستاهای بخش مرکزی تالش خواستار رسیدگی فوری و توقف این روند نگران‌کننده شدند.
مردم منطقه در بیانیه‌ای اعتراضی، ضمن ابراز نگرانی شدید از وضعیت اسفبار جاده و تردد خطرناک کامیون‌های حامل بار با تناژ بالا، از مسؤولان خواسته‌اند تا با مداخله جدی، امنیت جانی، محیط‌زیستی و معیشتی ساکنان و گردشگران را تضمین کنند.
یکی از اهالی منطقه در همین خصوص به مرور گفت: این محور مواصلاتی، شریان حیاتی برای بیش از ۲ هزار خانوار با جمعیتی بالغ بر ۷ هزار نفر است که با ورود گردشگران، این رقم به بیش از دو برابر افزایش پیدا می‌کند.
وی افزود: نبود علائم راهنمایی و رانندگی، خط‌کشی، گاردریل در نقاط پرتگاهی، رانش زمین، و عبور بی‌وقفه کامیون‌های معادن، این جاده را به مسیری پرخطر و حادثه‌خیز تبدیل کرده است؛ مسیری که جان معلم فقید کسری طولی و افراد دیگری را نیز گرفته است.
این فعال محیط‌زیستی اضافه کرد: گرد و غبار ناشی از فعالیت معادن، زندگی روزمره اهالی و کیفیت محصولات کشاورزی پایین‌دست را دچار آسیب جدی کرده و منجر به افت تولید و کاهش فروش محصولات شده است. جنگل‌های ارزشمند هیرکانی نیز از این روند بی‌نصیب نمانده‌اند؛ انفجارها، تخریب پوشش گیاهی و نابودی زیستگاه‌های جانوری، آسیب‌های جدی به اکوسیستم منطقه وارد کرده است.
معادن کیشون‌بن سابقه‌ای تلخ از حوادث هم دارند؛ از مرگ کارگران تا قطع عضو و ضربه مغزی. با وجود این، مالکان معادن از تأمین حداقل ایمنی کارگاه‌های خود سرباز می‌زنند.
در حالی که بخشی از جاده پس از گازرسانی آسفالت شده، تردد کامیون‌های سنگین طی کمتر از یک سال، آن را به شدت تخریب کرده است. با این وجود، صدور مجوز برای یک معدن جدید در روستای بسک، خشم و نارضایتی مردم را دوچندان کرده است.
ساکنان منطقه خواستار توقف فوری فعالیت‌های معدنی غیرشفاف، رسیدگی عاجل به وضعیت جاده، ایمن‌سازی مسیر و حفاظت از منابع طبیعی و معیشت روستاییان هستند.
در گیلان ۱۴۴ معدن شامل ۶۴ معدن فعال، ۵۰ معدن غیر فعال و ۳۰ معدن متروک وجود دارد. نزدیک ۷۰ درصد این معادن در رودبار و مابقی به ترتیب در رودسر، تالش، آستارا، املش، لنگرود و لاهیجان قرار دارند. از این معادن سنگ لاشه، واریزه کوهی، سنگ آهک، سلیس و سنگ تراورتن برداشت می‌شود.
