در حالیکه محیطبانان گیلان زیر ضرب تبر و گلوله قاچاقچیان قرار دارند، محیطزیست استان با کمبود شدید نیرو و تجهیزات مواجه است. تنها ۵۰ محیطبان در هر شیفت باید بار حفاظت از عرصههای طبیعی گیلان را به دوش بکشند. بحرانی که نهاد ملی، پاسخی روشن برای برون رفت از آن ندارد.
«فرهاد حسینی طایفه»، مدیرکل محیطزیست گیلان، از کمبود نیروی متخصص به عنوان یکی از چالشهای مهم این دستگاه خبر داد. محیطزیست گیلان ۲۱ واحد حفاظتی و ۱۵۳ محیطبان دارد و در هر شیفت کاری ۵۰ محیطبان فعالیت میکنند که به گفته حسینی طایفه، این تعداد برای پوشش عرصههای طبیعی استان، جلوگیری از تخریب محیطزیست و مقابله با فعالیت غیرمجاز معادن شن و ماسه کافی نیست.
زنجیره خشونت علیه محیطبانان، چالش دیگری است که در تمام استانها از جمله گیلان، به دفعات اتفاق افتاده و ادامه دارد. آبان گذشته در حملهای خشونتبار در آستارا، دو جنگلبان هنگام اجرای حکم قضایی بازپسگیری اراضی ساحلی از سوی متصرفان، با تبر و داس مورد حمله قرار گرفته و مجروح شدند. مرداد امسال نیز قاچاقچیان چوب در تالش، خودروی جنگلبانان را به رگبار بستند و یکی از آنها را زخمی کردند.
گفته شده در کنار بحث کمبود زیاد امکانات و تجهیزات، گیلان دستکم به ۷۰ محیطبان دیگر نیاز دارد. شهریور امسال شینا انصاری، رییس سازمان حفاظت محیطزیست ایران، گفته بود که برای جبران کمبود نیرو در برخی نقاط مانند پارک گلستان، برنامه جذب سرباز محیطبان اجرایی خواهد شد. وی اما در مورد نحوه رفع کمبود نیرو در سایر نقاط و استانها راهکاری ارائه نداد.
۱۰ درصد از مساحت گیلان را مناطق حفاظت شده تشکیل میدهد که ۱۲ درصد آن منطقه شکار ممنوع بوده و تنها ۲۰ درصد تحت حفاظت محیطزیست قرار دارد. سیاه کشیم، لیسار، سرولات و جواهردشت، گشتروخان و سیاهمزگی و سیاهرود رودبار جزو مناطق حفاظتشده هستند.
سلکه، سرخانکل، امیرکلایه، لوندویل و چوکام هم جزو پناهگاههای حیاتوحش گیلان هستند که زیر نظر محیطزیست قرار دارند.
