۳۲ نفر انسان در یک روز پاییزی زنده زنده در آتش سوختند. در یک مرکز کمپ اعتیاد در شهر لنگرود. می‌گویند چیزی از آن ها باقی نمانده جر تکه‌ای استخوان که با آزمایش دی ان ای باید شناسایی شوند. حال ۱۷ نفر دیگر وخیم گزارش شده به نوعی که گفته می‌شود دچار ۹۰ درصد سوختگی شده‌اند! در واقع امیدی به زنده ماندن آن ۱۷ نفر دیگر هم نیست! این اگر یک فاجعه‌ی ملی نیست، پس چیست؟
استاندار گیلان با حضور در محله حادثه دستور رسیدگی داده است! سایر مسوولان اعم از وزیر کشور، دادستان کل و قوه قضاییه و … هر کدام بیانیه و دستورات لازم را داده‌اند تا ابعاد ماجرا به خوبی بررسی شود. رییس مرکز کمپ اعتیاد هم تا این لحظه بازداشت شده است. این ها یک سناریوی تکراری پس از وقوع حادثه به بزرگی این است.
حدود ۵۰ انسان که رفته بودند تا از اعتیاد نجات پیدا کنند اکنون جز تکه‌ای استخوان و یک جان در آستانه‌ی مرگ چیزی از آن‌ها باقی نمانده، انسان‌هایی که بعد از طی یک مسیر اشتباه تصمیم به یک زندگی دوباره گرفتند اما بهای آن از دست دادن جان‌شان بود. حالا همه‌ی مسوولان به سر کار و منزل خود رفته‌اند. کالبدشکافی ابعاد حادثه را سپرده‌اند به روزهای بعد و بعدتر تا این داغ با فراموشی عمومی حل شود!
اما خودشان می‌دانند این راه حل مساله نیست. اینکه پس از بحران به مدیریت ماجرا بپردازیم در حالی که وظیفه هر مسوول در استان تحت امر خودش پیشگیری قبل از بحران است. یعنی آنجا که اولیه‌ترین اصول انسانی نگهداشت معتادان انجام نمی‌شود، آنجا که با این افراد بدترین رفتارها می‌شده است و در بدترین مکان که گفته می‌شود مناسب نگهداری این تعداد معتاد یا بیمار نبوده، نگهداری می‌شدند. مکانی که استانداردهای اولیه ایمنی را نداشته و البته تا قبل از حادثه اثری از هیچ یک از مسوولین نیست. نه نظارتی، نه تذکری، نه بررسی میدانی. تا روز حادثه که اتفاق بیفتد و آنوقت هر کدام به دیگری دستور پیگیری دهند.
پیگیری برای از دست رفتن جانی که دیگر برنمی‌گردد. از دست رفتن زندگی‌هایی که پرپر شد و خانواده‌هایی که تا ابد این داغ را بر دل خواهند داشت. حال فکر می‌کنید این اتفاق در دیگر جای استان که محل نگهداری معتادان و یا بیماران یا حتی کودکان مدارس و…. است، نمی‌افتد؟ قطعا می‌افتد! قطعا در هر جایی که فرسوده است و ایمن نیست و البته هر جایی که جان انسان‌ها در اولویت نیست، چنین اتفاقی دوباره و دوباره خواهد افتاد. چون پیش از آن بلای مدیریت مستهلک و فرسوده و ناایمن و کارنابلد دامنگیر گیلان شده است و جلوی بلای اول را نگرفته‌ایم!
