خدا پشت دریا شهری دارد
آرمان‌شهر سهراب سپهری، معادل بهشت زمینی است. آرمان‌شهر او نمادی از یک واقعیّت آرمانی و بدون کاستی است. همچنین می‌تواند نمایان‌گر حقیقتی دست نیافتنی باشد. سپهری در تقسیم‌بندی فکری شاعران نوپرداز در گروه شاعرانی قرار می‌گیرد که شعرش علی‌رغم نگاهی اجتماعی به دنیای اطراف، رگه‌هایی از عرفان خاص را در بطن خود نهفته دارد و طبیعتا آرمان‌شهر او نیز از این مشرب فکری تأثیر پذیرفته است؛ امّا عرفان سهراب از نوع عرفان دست و پاگیر و محصور در چارچوب تنگ صوفیانه و یا روابط پیچیده‌ی مراد و مریدی نیست؛ بلکه بسیار ساده، فراگیر، اجتماعی و قابل…