ایرانشناس

نخستین مطالعات ایران‌شناسی را باید در قرن  ۱۷ میلادی و در کشور هلند جست و جو نمود. در این زمان، زبان فارسی مورد توجه اعضای شرکت هند شرقی هلند و نیز دانشمندان و دانشگاهیان بود. علاقه‌ی شرکت هند شرقی هلند برای دانستن فارسی، ناشی از احتیاج آنها به  این زبان بود تا از آن در پیشبرد امور تجاری‌شان بهره گیرند، ولی وجه نظر دانشمندان، صرفاً مطالعه‌ی زبان فارسی و به‌طورکلی تحقیق در زبان‌های آسیایی و بررسی خویشاوندی آن‌ها با زبان‌های اروپایی بود. در این راستا باید گفت: ایران شناسی و درک فرهنگ ایران در پی دستاوردهای ایران شناسان خارجی…